نقد و بررسی فیلم «لوسی (Lucy)» | ترکیب عرفان و دیوانگی و دلهره

فیلم سینمایی لوسی یکی از پرفروش ترین فیلم های سال ۲۰۱۴ به کارگردانی لوک بسون و بازی اسکارلت جوهانسون است. در سرویس هنر و سینما مجله کوروش درباره فیلم «لوسی» بیشتر بخوانید.

لوسی محصول ۲۰۱۴ به کارگردانی لوک بسون و بازی اسکارلت جوهانسون و مورگان فریمن، یک اکشن علمی تخیلی تماشایی است. فیلم لوسی در ژوئن ۲۰۱۴ (تیر ۹۳) در سینماها اکران شد. و البته بلافاصله فروش قابل توجهی در گیشه ها به دست آورد. لوسی با بودجه ای حدود ۴۰ میلیون دلار توانست در سینماهای جهان بیش از ۴۶۳ میلیون دلار فروش داشته باشد. به این ترتیب سودی ۱۱ برابری را از آن تهیه کنندگان فیلم کرد. لوسی با توجه به محتوای خود نقدهای مثبت زیاد و البته بعضا آمیخته ای را برانگیخت. اگر چه اکثر منتقدان سینمایی به دلیل مضمون فیلم، فیلمبرداری و طراحی صحنه های اکشن عالی و همچنین بازی درخشان اسکارلت جوهانسون از فیلم لوسی ستایش کردند. ولی بسیاری از منتقدان نیز پیرنگ داستان فیلم را غیرمنطقی و کسل کننده دانستند.

شناسنامه فیلم «لوسی»

خلاصه داستان: لوسی (اسکارلت جوهانسون) یک دانشجوی ۲۵ ساله آمریکایی است که در شهر تایپه تایوان تحصیل می کند. دوست لوسی ریچارد او را فریب داده و وادارش می کند برای یک باند مخوف مواد مخدر به عنوان حمل ‌کننده مواد مخدر کار کند. لوسی طبق قول و قرارها چمدانی حاوی ۴ کیسه پلاستیکی مواد مخدر صنعتی بسیار گران قیمت موسوم به CPH4 را به آقای جانگ تحویل می دهد.

ولی با کشته شدن ریچارد،‌ لوسی به دام این باند مواد مخدر می افتد و برای مدتی توسط آنها اسیر می شود. کیسه های مواد مخدر نیز با جراحی در شکم لوسی کار گذاشته می شود تا آنها را به اروپا برساند. ولی بعدا ضربه ای به شکم او وارد می شود و کیسه ها در بدنش پاره می شود. همین باعث رها شدن مواد شیمیایی شده و نهایتا منجر می شود، لوسی قدرت های جسمی و ذهنی خارق العاده ای پیدا کند؛ قدرت هایی همچون تله پاتی، جابجایی اشیا با قدرت ذهن، سفر در زمان ذهنی و حس نکردن درد. لوسی همچنین بی رحم و کاملا بی احساس می شود. لوسی پس از به دست آوردن این قدرت ها در صدد انتقام از عاملان شکنجه و اسارتش بر می آید.

ژانر: اکشن، علمی تخیلی

کارگردان: لوک بسون

نویسنده: لوک بسون

بازیگران: اسکارلت جوهانسون، مورگان فریمن، عمرو واکد، چویی مین-سیک

موسیقی متن: اریک سرا

فیلم ‌برداری: تیری آربوگاس

تدوین‌: جولین ری

شرکت تولید کننده: اروپاکورپ، تی ‌اف۱

توزیع کننده: یونیورسال استودیوز

اکران: ژوئن ۲۰۱۴ (تیر ۹۳) در آمریکا و اوت ۲۰۱۴ (مرداد ۹۳) در فرانسه

مدت زمان: ۹۰ دقیقه

محصول کشور: آمریکا، فرانسه

زبان: انگلیسی، فرانسوی، کره ای، اسپانیایی

بودجه: ۴۰ میلیون دلار

فروش گیشه: ۴۶۳،۴ میلیون دلار

امتیاز IMDb: ۶،۴

نمره راتن تومیتوز: ۶۷ درصد

متاکریتیک: امتیاز ۶۱

بیشتر بخوانید » نقد فیلم پدر the father «

فیلم لوسی؛ علمی تخیلی ملهم از فیلم های اکشن کم بودجه

سناریوی یک فیلم دلهره آور انتقامی را تصور کنید، یک زن زیبای چشم آبی در تایوان اسیر شده و توسط گانگسترهای کره ای شکنجه می شود. زن پس از فرار برای انتقام دوباره سراغ شکنجه گرانش می آید. حالا دوباره همین فیلم را تصور کنید. منتهی این بار یک بوکسور چالاک داریم که حتی قبل از اینکه رقبایش اولین مشت را به طرف او پرت کنند، دندان هایشان را از دهانش بیرون می ریزد.

حالا دوباره همان فیلم را با عناصر عدیده ای از فیلم های کم بودجه تصور کنید: از کات های برق آسا با صحنه هایی از دو طرف درگیری ها، مونولوگ هایی از ظرفیت مغز و مفهوم حقیقی زمان به همراه اثرات بالقوه روانگردان ها، کرمچاله ها و پدیده های خارق العاده دیگر از این دست.

شرحی که گفته شد توصیف فیلم لوسی ساخته لوک بسون است. فیلم مهیجی که در آن یک زن آمریکایی مجبور می شود به عنوان حمل کننده مواد مخدر مشغول به کار شود. قاچاقچی ها، نوعی هورمون صنعتی گرانبها را در شکمش کار می گذارند که تصادف جذب بدنش می شود و به او قدرت های خارق العاده ای می دهد. می توان پنج یا شش سبک فیلم دیگر را هم در این شرح توصیف کرد که شباهت هایی به لوسی دارند. در واقع بخش هایی از فیلم لوسی بینندگان را به یاد «ماتریکس (۱۹۹۹)»، انیمه ژاپنی «آکیرا (۱۹۸۸)» و ۱۰ دقیقه پایانی آن نیز بینندگان را به یاد برخی از فیلم های علمی تخیلی سفر در زمان می اندازد. علاوه بر این بسیاری از موقعیت های مجزا به همراه تکنیک های فیلمسازی مختلف را نیز می توان در فیلم لوسی دید.

اسکارلت جوهانسون؛ از او و زیر پوست تا لوسی

مخاطبان برای پیدا کردن یک ایده، صحنه یا عنصری در فیلم که کلیشه نباشد کار بسیار دشواری دارند. با این حال، کل فیلم جذاب است. از همان لحظه ای که لوسی در اسارت لگدی به شکمش می خورد و باعث پاره شدن کیسه مواد مخدر در بدنش شده و وارد جریان خونش می شود، فیلم وارد یک فضای مفرح می شود، البته تمام لحظات فیلم غافلگیر کننده نیستند.

هیچ نیازی به ذکر سایر شخصیت های اصلی فیلم نیست، در واقع این شخصیت ها بیش از آنکه شخصیت باشند، تیپ یا شخصیت های تیپیک هستند: از آقای یانگ (چویی مین-سیک)، فروشنده مواد مخدر که فکر می کند می تواند زن بلوند را کنترل کند و البته که نمی تواند. پروفسور ساموئل نورمن (مورگان فریمن)، دانشمندی که تحقیقاتش در مورد ظرفیت استفاده نشده مغز، او را به یک منبع مهم اطلاعاتی تبدیل می کند تا سرانجام در نقش ناجی و همراه لوسی ظاهر شود. پیر دل ریو (عمرو واکد)، پلیس پاریسی که در طول ماموریت خود سعی می کند با به دست آوردن هورمون های صنعتی خود را از لوسی هم قوی تر کند.

حتی خود لوسی نیز تنها کمی فراتر از یک تیپ است، او به نوعی نماینده بشر در حالت پیش از جهش و تبدیل شدن به موجودی فوق انسانی است. تغییر شکل جوهانسون در فیلم از زنی ساده و جذاب به یک موجود خارق العاده و فوق انسانی؛ از آن نوع پیچش های جذابی است هر بیننده ای را مجذوب می کند. شاید هم دلیل آن بازی عالی اسکارلت جوهانسون باشد که کنترلی عالی بر بدن، صدا و چشمانش دارد و شاید هم این ما مخاطبان باشیم که ناخودآگاه بازی های او مشابه او در فیلم های «او (۲۰۱۳)» و «زیر پوست (۲۰۱۳)» را به یاد می آوریم. و گویی او حالا توأمان هر دوی این شخصیت هاست.

بیشتر بخوانید » نقد فیلم میناری Minari « 

مواجه هولناک با ترمیناتورِ مؤنث

وقتی هورمون ها وارد جریان خون لوسی می شوند، چنان است که سوئیچی زده شده باشد. صدای لوسی به صدای یکنواخت و رباتیکی بدل می شود. او با قدرتی که دارد حالا به گروه مردانی که او را به اسارت گرفته اند همچون پرنده ای نگاه می کند که می خواهد حشره ای شکار کند. شاید بهتر باشد او را «ترمیناتورِ مؤنث» بنامیم.

مانند بسیاری از فیلم های لوک بسون همچون «لئون حرفه ای (۱۹۹۴)»، «عنصر پنجم (۱۹۹۷)»، «پیام آور (۱۹۹۹)» و سایرین، فیلم لوسی نیز شروع بسیار جذابی دارد. ولی در ادامه از تب و تاب می افتد. فیلم مدام رگه هایی از روایت های فرعی قوی را رو می کند، ولی هیچ وقت به هیچ کدام آنطور که مخاطب انتظار دارد نمی پردازد. خیلی اوقات تنها به بازگشت چند باره به صحنه های خشن و پر زد و خورد بسنده می کند. این در حالتی است که بارها از مفاهیم عمیق تری از شکنندگی انسان ها تا سفر در زمان صحبت به میان می آید.

با وجود این، لوسی فیلمی سرگرم کننده و قوی است. با ضرباهنگی سریع، قاطع و شوخ طبعانه؛ حتی اگر گاهی خشونت های فیلم بیش از حد باشد که اغلب هم چنین است. فیلم ۹۰ دقیقه است، ولی حس فیلم بیش از اینهاست. یعنی هر ثانیه از فیلم مملو ایده، تکنیک و حرفی ناگفته است. لوسی فیلم جذاب و جدی است. ولی نه آنقدر جدی که با دیدن لوسی با تفنگ و چکمه های پاشنه بلند به خنده نیفتیم! لوسی فیلمی جذاب و پرکششی است که با تمام ایرادهایی که به آن وارد می شود، همچنان ذهن تماشاگر را درگیر می کند و تا مدت های متوالی بعد از تماشای فیلم در ذهن می ماند.

۱۰ فیلم برتر و تحسین شده مارتین اسکورسیزی

نظر منتقدان سینما درباره فیلم «لوسی (Lucy)»

اولین نقدها درباره فیلم لوسی به طور کلی مثبت بود. منتقدان لوسی را فیلمی سرگرم کننده و پر شوخ و شنگ دانستند. البته ناگفته نماند که برخی منتقدان نیز نسبت به فیلم نظرات متناقضی داشتند. وبسایت سینمایی روتن تومیتوز بر اساس ۲۳۴ نقد به فیلم لوسی نمره ۶۷ درصد دارد. در برآیند نظرات منتقدان روتن تومیتوز می خوانیم: «فیلم لوسی پرشور و شوخ طبعانه با وجود برخی ایرادهای منطقی، هیجانی دلپذیر دارد. جز این حضور جذابِ اسکارلت جوهانسون به فیلم کمک می کند هیچ وقت از تب و تاب نیفتد.»

وب سایت سینمایی متاکریتیک نیز نمره ۶۱ از ۱۰۰ را از روی ۴۵ نقد و بررسی به فیلم لوسی داده است. مخاطبان نظرسنجی سایت سینماسکور نیز به فیلم نمره C + از بین A تا F دادند. وبسایت فرانسوی AlloCiné  نیز به فیلم نمره ۲،۶ از ۵ داد. با این حال، دیگر وبسایت فرانسوی Cinémur به فیلم نمره خوب ۸۴ درصد را داد. کریستوفر اور از نشریه آتلانتیک در مقاله ای با عنوان «احمقانه ترین فیلمی که تا به حال درباره ظرفیت مغز ساخته شده» به پیشواز فیلم لوسی رفت. کریستوفر اور با ذکر ۲۶ نکته دلایل خود را برای احمقانه خواندن فیلم تشریح کرده است. او فیلم را یک علمی تخیلی پر از عیب و ایراد ذکر کرد که خوشبختانه با وجود اسکارلت جوهانسون نسبتا کاریزماتیک ۹۰ دقیقه بیشتر نیست.

نقد و بررسی فیلم سرزمین آواره ها، برنده جایزه اسکار ۲۰۲۱

یک فیلم جذاب و سرگرم کننده

جردن هافمن از گاردین این فیلم را «جسورانه و مخلوط، اما درگیرکننده و سرگرم کننده» خواند و افزود که «اسکارلت جوهانسون در این فیلم اکشن شبه روشنفکرانه که جز بهترین فیلم های لوک بسون از زمان عنصر پنجم است، می درخشد.» هافمن به فیلم لوسی ۳،۵ ستاره از ۵ داد.

جان دفور از هالیوود ریپورتر نیز در نقد خود نوشت: «بسیاری از فیلم ها و رمان ها این سوال را پیش کشیدند که اگر ما کنترل آگاهانه ای بر کل مغز خود به دست بیاوریم چه اتفاقی می افتد؟ اما این دشوار است اثری را به خاطر بیاوریم که از این فیلم ایده اش خنده دارتر باشد.»

از مهمترین انتقادات به فیلم، مفهوم ۱۰ درصد ظرفیت مغز است و لوسی با افزایش ظرفیت استفاده از مغز، به انسانی بی احساس تر و بیشتر به ربات ها شبیه می شود. رالف بلکبرن از نشریه بلفاست تلگراف، مفهوم استفاده از ۱۰ درصد ظرفیت مغز را ایده ای عنوان کرد که دارای پتانسیل بالا برای فیلم های هالیوودی است. ولی او در نقد خود بر فیلم لوسی از دانشمندان علوم اعصاب نقل قول کرد و نوشت که این ایده اساسا نادرست بوده و چیزی جز یک افسانه نیست. رالف بلکبرن از گفته های باربارا ساهاکیان، از محققان برجسته علوم اعصاب، نقل کرد و نوشت: «غیرممکن است که بفهمیم ما انسان ها چه مقدار از مغز خود استفاده می کنیم. با این حال، آن مقدار از ظرفیت مغز که استفاده می کنیم، قطعا از ۱۰ درصدی که شایعه شده بسیار بیشتر است.»

جمع بندی نهایی

با وجود برخی ایرادهایی که بر شاکله اصلی فیلمنامه و منطق پشت آن وارد است، لوسی فیلمی به شدت مهیج و درگیرکننده است. ۹۰ دقیقه فیلم مملو از صحنه های اکشن و جذاب به همراه پرداختن به برخی مضامین تخیلی و مبهوت کننده همچون ظرفیت انسان ها برای جهش و تکامل، از فیلم لوسی، فیلمی به شدت تماشایی ساخته است. بازی های عالی بازیگران اصلی فیلم خصوصا اسکارلت جوهانسون در نقش لوسی، به همراه تکنیک ها و عناصر کلیدی فیلم که امضای شخصی لوک برسون را دارد، از لوسی فیلمی فراموش نشدنی ساخته است. لوسی از آن دست فیلمی هایی است کاملا مناسب تماشا در یک عصر دلپذیر در کنار خانواده و دوستان و حتما بحث های داغ پس از تماشای فیلم است!

منبع: wikipedia، rogerebert