جهان مملو از مکان های ترسناک و وحشتناک است. عجیب ترین مکان های دنیا که جزو جاذبه های گردشگری جهان محسوب می شوند. ۹ مورد از ترسناک ترین و عجیب ترین جاذبه های گردشگری جهان را در مجله کوروش بخوانید.
جاذبه های گردشگری تنها معطوف به مکان های دیدنی همچون مراکز خرید یا سواحل و تفریحگاه ها نمی شود. بلکه مکان ها و جاذبه های اسرارآمیز و ترسناک هم بخشی از جاذبه های گردشگری جهان هستند که طرفداران خاص خود را دارند. برای مثال: دهانه میدان گازی که سال هاست در حال سوختن است. نیایشگاهی در پراگ که با استخوان های انسان تزئین شده است. دخمه ای با میلیون ها استخوان انسان. روستایی با جمعیت عروسک های بیش از آدم و بسیاری دیگر. این ها فهرست ترسناک ترین جاذبه های گردشگری جهان را تشکیل می دهند.
۱- آسایشگاه ویورلی هیلز؛ تسخیرشده ترین آسایشگاه مکان آمریکا
بسیاری بر این عقیده اند که آسایشگاه ویورلی هیلز در کنتاکی از ترسناک ترین و عجیب ترین جاذبه های گردشگری جهان است. این آسایشگاه که هم اکنون کاملا متروکه شده، مدت هاست به یکی از جذاب ترین مکان ها برای ماجراجویان و شکارچیان ارواح تبدیل شده است. ایالت کنتاکی آمریکا در اوایل قرن بیستم بالاترین مرگ و میر ناشی از بیماری مهلک سل این کشور را داشت. در آن دوران، بیمارستان ها مملو از بیماران بدحال شده بودند. به همین جهت، آسایشگاه ویورلی هیلز در سال ۱۹۱۰ تأسیس شد.
ویورلی هیلز، آسایشگاه و بیمارستانی بسیار پیشرفته نسبت به دوران خود بود. با این حال، در آن روزگار درمان های بسیار موثری برای بیمار سل وجود نداشت. از این جهت، بسیاری از بیماران تنها برای سپری کردن آخرین روزهای زندگی خود راهی آسایشگاه می شدند. آمار دقیقی از مرگ و میرهای آسایشگاه ویورلی هیلز در دست نیست. ولی تخمین زده می شود، حداقل ۱۰ هزار نفر در این بیمارستان جان خود را از داده باشند. حتی گزارش شده که در اوج همه گیری سل هر ساعت ۱ نفر جان خود را از دست می داد.
با وجود این همه مرگ و میر، تعجبی ندارد که آسایشگاه ویورلی هیلز به یکی از ترسناک ترین جاذبه های گردشگری جهان تبدیل شود. یکی از ترسناک ترین اتاق های آسایشگاه اتاق ۵۰۲ است. در این اتاق یکی از پرستاران بیمارستان خودش را از چراغ سقفی حلق آویز کرده بود. این زن ۲۹ ساله به دلیل رابطه نامشروع و بارداری دست به خودکشی زده بود. سال ها بعد، در سال ۱۹۳۲ هم یک پرستار دیگر در همین اتاق با پرت کردن خود از بالکن خودکشی کرد. یکی دیگر از مکان های ترسناک آسایشگاه ویورلی هیلز تونلی به طول ۱۵۰ متر است. گفته می شود اجساد بیماران فوتی را از آنجا به بیرون از بیمارستان منتقل می کردند.
۲- تابوت های معلق؛ سنتی دو هزار ساله در سگادای فیلیپین
اعضای قبیله ایگوروت در شمال فیلیپین مدت هاست مردگان خود را در تابوت های معلق دفن می کنند. سنت کهن تابوت های معلق دستکم ۲ هزار سالی است که در سگادای فیلیپین رایج است. به باور ایگوروت ها، با تدفین اجساد در ارتفاعات روح مردگان به روح اجدادشان نزدیک تر می شود. با این حال، عوامل دیگری نیز ممکن است در به وجود آمدن سنت تابوت های معلق در فیلیپین نقش داشته باشد. در گذشته، برخی که از پوسیدن جسدشان در خاک وحشت داشتند، وصیت می کردند تا بعد از مرگ جسدشان در ارتفاعات گذاشته شود.
تابوت های مردگان عمدتا با میخ به صخره ها کوبیده می شوند. یا اینکه با طناب از روی صخره ها آویخته می شوند. طول اکثر تابوت های معلق هم حدود ۱ متر است. چون اجساد عمدتا در حالت جنینی در تابوت گذاشته می شدند. ایگوروت ها معتقدند که انسان باید همان طوری که وارد دنیا شده، ترکش کنند. در مراسم تدفین هم جنازه فرد همچون توپی پارچه پیچ می شود. در راه عزاداران تلاش می کنند تا دستشان به جسد بخورد. عقیده ایگوروت ها این است که آغشتن به خون مُرده شگون دارد. ایگوروت ها عقیده دارند کسانی که بتوانند در حین حمل جسد به او دست بزنند، مهارت ها و قدرت های متوفی را به دست می آورند.
امروزه با نفوذ آئین مسیحیت در فیلیپین، رسم تابوت های معلق هم دیگر به آهستگی رو به فراموشی می رود. نسل های جوان که شیوه زندگی مدرن و آئین مسیحیت را پذیرفته اند، دیگر ترجیح می دهند بستگان خود را در خاک دفن کنند. و در ایام خاصی همچون روز همه قدیسین (که روز احترام به مردگان در آئین مسیحیت است) به قبر خانواده و بستگان خود سربزنند.
۳- دخمه مردگان پاریس؛ ترس در دل عروس شهرهای جهان
پلیس پاریس در سال ۲۰۰۴ در یک مانور تمرینی به بخش ناشناخته ای دخمه مردگان زیر کاخ شایو رسید. با وجود بسته بودن دخمه مردگان به روی مردم، ظاهرا کسانی تمامی قوانین را زیر پا گذاشته بودند. در این بخش از دخمه مردگان، یک آمفی تئاتر کاملا مجهز راه اندازی شده بود. در آن با انواع تجهیزات پخش فیلم، صندلی و تعدادی فیلم از فیلم های نوآر کلاسیک تا فیلم های دلهره آور به چشم می خورد. پلیس در اتاق کناری به یک رستوران و میخانه کاملا مجهز رسید. این مکان عجیب و ترسناک کاملا برق کشی شده و ۳ خط تلفن هم به آن وصل شده بود.
تونل های هزارتوی که حدود ۳۲۰ کیلومتر طول دارند، در واقع تونل های معادنی هستند که از دو هزار سال قبل تاکنون در پاریس وجود داشتند. این تونل ها در روزگاری به عنوان دخمه یا سردابه مردگان به کار گرفته می شدند. ولی مدت ها بود که از آن استفاده نمی شد. به همین جهت بخش های زیادی از آن به روی مردم بسته شده بود و تنها بازدید از بخش کوچکی از آن برای عموم مردم آزاد بود. این بخش که حالا به «دخمه مردگان» مشهور است، یکی از ترسناک ترین جاذبه های گردشگری جهان به حساب می آید.
بر آورد می شود که بقایای استخوان های حدود ۶ تا ۷ میلیون نفر در دخمه های زیرزمینی پاریس نگهداری می شوند. در اواخر قرن هجدهم، قبرستان ها بیش از حد شلوغ شدند. به طوری که قبرستان هایی مانند قبرستان بی گناهان مقدس پاریس چنان شلوغ شده بودند که بسیاری از دفن ها غیر اصولی و در گورهای باز انجام می گرفتند. کسانی که در نزدیکی گورستان زندگی می کردند در نتیجه به بیماری های مختلف مبتلا می شدند. این مکان جزو ترسناک ترین مکان های دنیا محسوب می شود.
دخمه مردگان؛ محل دفن میلیون ها نفر از اهالی پاریس و ترسناک ترین مکان های دنیا
بعدا مسئولان شهر تصمیم گرفتند اجساد را به معدن های متروکه منتقل کنند. در این دوران که بازه ای بین سال های ۱۷۸۷ تا ۱۸۱۴ را در بر می گیرد، استخوان های بسیاری از مردگان قبرستان های پاریس به تونل های بازسازی شده معادن آهک پاریس منتقل شدند. تصور می شود که استخوان های بسیاری از اهالی مشهور پاریس در دخمه مردگان پاریس جای داشته باشند.
از جمله مشهورترین این افراد می توان به چارلز پرو (نویسنده و شاعر مشهور با آثاری همچون شنل قرمزی، گربه چکمه پوش و سیندرلا)، ژان دو لا فونتن (شاعری که به دلیل نوشتن حکایت هایش شهرت جهانی دارد)، سیمون ووئه (نقاش)، سالومون دو بروس (معمار) و فرانسوا ژیراردون (مجسمه ساز) اشاره کرد.
دخمه مردگان پاریس به دلیل منظره دلهره آور و مرعوب کننده اش تا مدت ها یکی از ترسناک ترین جاذبه های شهر پاریس برای خانواده سلطنتی، اشراف و بزرگان فرانسه بود. بعدها در سال ۱۸۶۷ در دخمه ها به روی عموم مردم نیز باز شد. ولی به دلیل عمر بالای تونل ها و ایمنی پایین آن، مسئولان شهر پاریس جلوی بازدید از بخش های زیادی از دخمه مردگان پاریس را گرفتند. با این حال، از آن زمان تا به حال، بسیاری از فرقه های مخفی، سارقان، تبهکاران و هنرمندان و افراد ماجراجو خود را به تونل های تودرتوی زیرزمینی پاریس رسانده اند. به این ترتیب این افراد از نزدیک بخش های کمتر دیده شده دخمه های مردگان پاریس را به چشم می دیدند.
۴-دروازه جهنم؛ آتش ابدی دوزخ در ترکمنستان از عجیب ترین مکان های دنیا
یکی دیگر از نقاطی که به ترسناک ترین جاذبه های گردشگری جهان شهرت دارد، «دروازه جهنم» است. دروازه جهنم یا دروازه دوزخ، میدان گازی در روستای دروازه در صحرای قره قوم، استان آخال ترکمنستان است. این میدان گازی که به بزرگی یک زمین فوتبال است، بیش از ۴۰ سالی است که در حال سوختن است.
ماجرای کشف دروازه جهنم به سال ۱۹۷۱ باز می گردد. در این سال گروهی از زمین شناسان اتحاد جماهیر شوروی که به دنبال اکتشاف نفت بودند حفاری هایی را در این منطقه انجام دادند. ولی در یکی از این حفاری ها به یک گودال عظیم گازی برخوردند. گودالی که تمامی تجهیزات و ابزارهایشان را بلعید. خوشبختانه هیچ کدام از اعضای تیم اکتشافی آسیبی ندیدند. ولی اثر دومینو متعاقب حفاری ها موجب فروپاشی صخره ها و ایجاد دهانه های زیادی شد. بزرگترین این دهانه ها ۷۱ متر قطر و ۲۰ متر عمق دارد.
محققان بعدا متوجه دردسر تازه ای شدند. معلوم شد که نشت گاز متان جان بسیاری از حیوانات ساکن صحرای قره قوم را می گیرد. خود گاز متان سمی نیست. ولی از آنجایی که جایگزین اکسیژن می شود، می تواند باعث اختلال در تنفس و در نتیجه مرگ حیوانات شود. تصمیم گرفته شد که گازهای سمی درون دهانه گازی را بسوزانند.
در ابتدا تصور می شد که تمام گازهای سمی میدان گازی پس از چند روز یا نهایتا چند ساعت خواهد سوخت. ولی ظاهرا محققان در این مورد هم برآورد اشتباهی کرده بودند. گازهای دروازه جهنم همچنان بعد از ۴۰ سال در حال سوختن هستند. هم اکنون دروازه جهنم به یک جاذبه گردشگری تبدیل شده است. جایی که با وجود فاصله ۲۵۰ کیلومتری تا شهر عشق آباد، پایتخت ترکمنستان به مکان ایده آلی برای گردش های شبانه ماجراجویان و گردشگران خارجی و داخلی تبدیل شده است.
۵- ناگورو؛ دره عروسک های ژاپن
ناگورو، دهکده ای بسیار کوچک در کشور ژاپن است. این دهکده حدود ۳۰ نفر جمعیت دارد. در حالی که مدت هاست از جمعیت این دهکده کاسته می شود، در مقابل هر سال به عروسک های ساکن دهکده افزوده می شود. ماجرای ساخت این عروسک ها به سال ۲۰۰۲ باز می گردد. سوکیمی آیانو، عروسک سازی است که پس از سال ها زندگی در اوزاکا به روستای زادگاه خود بازگشته بود. آیانو در ابتدا چند مترسک برای فراری دادن پرندگان از مزرعه ساخت. ولی کم کم ایده او گسترده تر شد تا جایی که بالاخره تصمیم گرفت که تمام دهکده را مملو از عروسک های اندازه واقعی خود کند.
ناگورو، دهکده ای دور افتاده در جزیره شیکوکو ژاپن است. ناگورو نیز همچون سایر نواحی ژاپن با مشکل سالخوردگی جمعیت دست و پنجه نرم می کند. جمعیت روستا در دوران کودکی آیانو بیش از ۳۰۰ نفر بود. ولی هم اکنون تنها ۲۷ نفر در ناگورو زندگی می کنند. کم سن و سال ترین آنها بیش از ۵۰ سال سن دارد. از زمانی که آیانو به روستای خود بازگشته، بسیاری از ساکنان روستا از دنیا رفته اند. جوانترها به دنبال فرصت های شغلی بهتر به شهرهای بزرگ کشور مهاجرت کردند.
آیانو که از تغییر و تحول های پیرامون خود به شدت متاثر شده بود، تصمیم گرفت به نحوی یاد درگذشتگان روستا را زنده نگه دارد. به این ترتیب، جرقه دهکده عروسک ها در ذهن او زده شد. آیانو تا به حال بیش از ۳۵۰ عروسک ساخته است. هم اکنون به ندرت می توان ساکنان روستا را در نواحی مختلف آن دید. ولی می توان در جای جای روستا از مزارع و کشتزارها تا مدرسه و ایستگاه قطار، عروسک های ساخته سوکیمی آیانو را دید.
ستارگان هالیوود که اختلال روانی دارند
۶- برج لندن: قلعه ای در تسخیر کلاغ ها و ارواح
برج لندن یکی از مشهورترین بناهای تاریخی اروپا است. ولی آنچه باعث شده این برج مشهور را در فهرست ترسناک ترین و وحشتناک ترین جاذبه های گردشگری جهان قرار دهیم، گذشته پر خشونت و تاریکِ آن است. برج لندن که در جانب شمالی رود تیمز لندن واقع شده، در سال ۱۰۷۸ به دستور ویلیام یکم، پادشاه انگلستان ساخته شد. در سده های بعد دیوارها و برج های دیگری در اطراف این قلعه ساخته شدند تا بدل به قلعه ای غیرقابل نفوذ شود.
برج لندن در دوران خاندان تودور بدل به شکنجه گاه شد. همچنین بخش هایی از آن به عنوان زندان نیز به کار برده شد. هنری هشتم، پادشاه انگلستان دو همسر از ۶ همسرش یعنی آن بولین و کاترین هاوارد را در همین برج گردن زد. گای فاکس، یاغی مشهور هم در همین برج شکنجه و متعاقب آن اعدام شد. حتی گفته می شود که ریچارد سوم، برادرزاده های خود شاهزاده ادوارد ۱۲ ساله و برادر کوچکترش ریچارد ۹ ساله را در برج لندن زندانی کرده و در نهایت به قتل رساند.
در مجموع ۲۲ نفر در برج لندن اعدام شدند. یکی از غیرعادی ترین زندانیان برج لندن شخصی به نام هیو دریپر اهل بریستول بود. او در قرن شانزدهم به جادوگری متهم شده بود. از جادوگری های او در برج لندن شواهد زیادی باقیمانده است. او بر روی دیوار سلول خود یک اسطرلاب (از وسایل طالع بینی) و ۱۲ نشان زودیاک را نقاشی کرده است. ماجرای کلاغ های مشهور برج لندن هم به چارلز دوم، پادشاه انگلستان در قرن هفدهم باز می گردد. چارلز دوم اصرار داشت که باید همیشه در برج لندن کلاغ ها نگهداری شوند، و گرنه پادشاهی او سقوط خواهد کرد. به همین خاطر، همچنان مسئولان برج لندن از این سنت پیروی می کنند.
۷- پلاکلی؛ تسخیر شده ترین روستای انگلستان
یکی دیگر از مکان های ترسناک در فهرست ترسناک ترین جاذبه های گردشگری جهان، روستای پلاکلی در انگلستان است. روستایی که حتی نامش وارد کتاب های رکورد جهانی گینس نیز شده است. بر اساس گفته ها و گزارش های مختلف از سوی شکارچیان ارواح و متخصصان امور ماورای طبیعی، در روستای پلاکلی و حومه آن بین ۱۲ تا ۱۶ روح زندگی می کنند. یکی از مشهورترین این ارواح، بانوی سرخ پوشی به نام درینگ است. زنی که تصور می شود در قرن دوازدهم در همین روستا زندگی می کرده است. یکی دیگر از ارواح روستای پلاکلی روح کارگر کارگاه آجرپزی روستا است. بر اساس گفته های بسیاری از اهالی روستا، روح این مرد بیچاره همیشه در حال فریاد است.
یکی دیگر از ارواح مشهور روستا روح مردی به نام ادوارد برت است که در قرن هجدهم با شلیک گلوله به سر خودکشی کرده است. ارواح روستا از مکان های مختلفی از مسافرخانه قدیمی آنجا تا برخی خانه های روستا زندگی می کنند. همچنین ارواحی در کلیسای سنت نیکولاس روستا حضور دارند. کلیسایی که مطابق سنن مسیحی در کنار قبرستان روستا ساخته شده است. قبرستان روستایی هم با وجود قبرهای قدیمی چند صد ساله و فضای سنگین و وهم آورش، مشخصا یکی از ترسناک ترین جاذبه های گردشگری روستا به شمار می رود.
۸- آئوکیگاهارا، جنگل خودکشی در ژاپن
آئوکیگاهارا، جنگلی واقع در شمال غربی کوه فوجی ژاپن است. این جنگل طی سال های اخیر به عنوان یکی از ترسناک ترین و عجیب ترین جاذبه های گردشگری جهان شهرت یافته است. آئوکیگاهارا که به جهت بدنامی خود به «جنگل خودکشی» هم شهرت دارد، ۳۵ کیلومتر مربع وسعت دارد. تصور می شود طی سال های اخیر صدها نفر در میان درختان این جنگل مرموز خودکشی کرده اند.
نشریه ژاپن تایمز در سال ۲۰۱۰ در گزارشی عنوان کرد، تا به حال ۲۴۷ نفر در جنگل آئوکیگاهارا اقدام به خودکشی کرده اند. از این بین ۵۴ تن در اقدام خود موفق بودند. در همین گزارش آمده است که طی سال های اخیر تعداد خودکشی های موفق در جنگل افزایش یافته است. از دهه ۱۹۵۰ تاکنون همواره تعداد خودکشی ها در آئوکیگاهارا رو به افزایش بوده است. در سال ۲۰۰۳ تعداد خودکشی های جنگل آئوکیگاهارا به رکورد ۱۰۵ نفر رسید. راهبان ژاپنی عقیده دارند که خودکشی های زیاد به درون درختان جنگل آئوکیگاهارا رسوخ کرده و موجب پدید آمدن فعالیت های ماورای طبیعه شده است. و همین مسئله بسیاری را از گریز از جنگل بازداشته است. دیگر عاملی که گفته می شود موجب سرگردانی مردم در جنگل می شود، وجود سنگ آهنربا در خاک آتشفشانی منطقه است که باعث از کار افتادن قطب نماها می شود.
پلیس محلی برای منصرف کردن بازدیدکنندگان جنگل تابلوهایی را بر روی درختان نصب کرده که بر روی برخی از آنها نوشته شده، «زندگی هدیه گرانبهای والدین به شماست» یا «لطفا قبل از اینکه تصمیم به مردن بگیرید با پلیس مشورت کنید». ولی ظاهرا نصب تابلوها نتوانسته افراد مصمم به خودکشی را از کشتن خود بازدارد. همه ساله ده ها جسد در جنگل پیدا می شوند. این علی رغم آن است که گفته می شود، بسیاری از اجساد ممکن است در میان درختان بسیار ضخیم جنگل برای همیشه گم شده باشند.
۹- استخوان کده سدلک؛ ترسناک ترین کلیسای جهان
استخوان کده سدلک یکی از ترسناک ترین جاذبه های گردشگری جهان است. استخوان کده سدلک در شهر کوتنا هرا در فاصله ۷۰ کیلومتری پراگ، پایتخت کشور جمهوری چک قرار دارد. استخوان کده سدلک در زیرزمین کلیسای باشکوه همه قدیسان قرار دارد. این استخوان کده با استخوان های بین ۴۰ هزار تا ۷۰ هزار نفر تزئین شده است. ماجرای استخوان کده سدلک به قرن سیزدهم باز می گردد.
اوتاکار دوم، پادشاه بوهم، هنری رئیس صومعه سیسترسی سدلک را به اورشلیم فرستاد تا با خود توبره ای از خاک جلجتا به همراه بیاورد و در گورستان شهر بپاشد. وقتی خبر پاشیدن خاک متبرک به گوش مردم رسید، بسیاری وصیت کردند تا پس از مرگ، اجسادشان در این گورستان دفن شود. در اواسط قرن چهاردهم هم شیوع گسترده بیماری طاعون و متعاقب آن جنگ های قرن پانزدهم، باعث شد تا هزاران نفر در گورستان صومعه دفن شوند. به این ترتیب، ظرفیت گورستان صومعه تکمیل شد. بعدها نیایشگاهی در طبقه همکف کلیسا و نیایشگاهی در زیرزمین محوطه گورستان ساخته شد. تا برخی از قبرهایی که برای تعمیر بیرون کشیده شده بودند را در آنجا نگهداری کنند. وظیفه بیرون ریختن و انباشت استخوان های مردگان در نیایشگاه تا مدت ها به راهبی نیمه کوری سپرده شده بود.
بالاخره در سال ۱۸۷۰ بود که هنرمندی به نام فرانتیسک رینت از سوی دوک شوارتزنبرگ ماموریت یافت، از استخوان ها برای تزئین نیایشگاه استفاده کند. به این ترتیب، یکی از ترسناک ترین و عجیب ترین جاذبه های گردشگری جهان متولد شد. هم اکنون در استخوان کده سدلک می توان چلچراغ ها و چراغ آویزها، انواع یراق اسلحه و جهاز و سایر زیورآلات را دید که از استخوان ها مردگان ساخته شده اند.
منبع: architecturaldigest، lastminute، trafalgar