چطور در شرایط بحرانی محیط کار را مدیریت کنیم؟ در شرایط بحرانی، آنچه بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد توانایی شما در حفظ انسجام، بهرهوری و آرامش در محیط کار است. در چنین موقعیتی، مدیران و مسئولان سازمانها باید با درایتی مضاعف، فضای کاری را بهگونهای مدیریت کنند که ضمن عبور از بحران، سلامت روانی و فیزیکی کارکنان حفظ شود. از سوی دیگر، لازم است مدیران تلاش کنند که بهرهوری کاهش نیابد و سازمان دچار فروپاشی نشود. با این مقاله از سرویس سبک زندگی در مجله کوروش همراه ما باشید تا راهکارهای عملی و اصول بنیادین برای مدیریت محیط کار در شرایط بحرانی مثل جنگ را با شما به اشتراک بگذاریم.
مدیریت محیط کار در شرایط بحران از چه جهت اهمیت دارد؟
مدیریت محیط کار در شرایط بحران مثل جنگ و … از این جهت اهمیت دارد که عملکرد و دوام سازمانها، نهادها و ساختار اداری جامعه مستقیما به واکنش مدیران در برابر بحران وابسته است. در چنین شرایطی، نیروهای انسانی دچار اضطراب، سردرگمی یا کاهش انگیزه میشوند.
در صورت نبود مدیریت کارآمد، این وضعیت به بینظمی، افت بهرهوری و گاه فروپاشی کل ساختار اداری و کاری کشور منجر خواهد شد. مدیریت محیط کار باید به شکلی باشد که بتواند ثبات، انسجام و جهتگیری مشخصی برای سازمان ایجاد کند تا کارکنان احساس امنیت و هدفمندی داشته باشند.
علاوه بر آن، بحرانها معمولا با ایجاد فشار زمانی و محدودیت منابع همراه هستند؛ بنابراین، تصمیمگیریهای اشتباه یا ارتباطات ضعیف میتوانند آثار جبرانناپذیری بر جای گذارند. مدیری که بتواند با سرعت، شفافیت و انعطافپذیری عمل کند، نه تنها از آسیبهای احتمالی جلوگیری خواهد کرد، بلکه میتواند از بحران به عنوان فرصتی برای بازسازی، رشد و تقویت فرهنگ سازمانی بهره ببرد. از این رو، مدیریت بحران نه صرفا یک واکنش موقتی، بلکه عنصری راهبردی در توسعه پایدار سازمان است.
راهکارهای عملی مدیریت محیط کار در شرایط بحران
در ادامه، راهکارهای عملی مدیریت محیط کار در شرایط بحران به طور خلاصه و کاربردی معرفی میشوند. این راهکارها به مدیران کمک میکنند تا با سرعت، دقت و اثربخشی بیشتر، شرایط اضطراری را مهار و سازمان را هدایت کنند:
بحران را شناسایی و به درستی تعریف کنید
پیش از هر اقدامی، شما (مدیران) موظف هستید که ماهیت بحران را با دقت تشخیص دهید. بحران میتواند اقتصادی، اجتماعی، طبیعی، سیاسی یا فنی باشد. بنابراین، با تحلیل دقیق دادهها باید علت و ابعاد بحران را تعیین کرده و بر اساس آن، برای شرایط اضطراری برنامهریزی کنید. تعریف نادرست از بحران ممکن است به تصمیمات اشتباه منجر شود. توجه داشته باشید، هر بحرانی، علائم و نشانههای خاص خود را دارد و شما باید با بهرهگیری از ابزارهای تحلیلی، از جمله SWOT یا تحلیل ریسک، تصویر روشنی از وضعیت به دست آورید.
فورا ارتباطات شفاف و منظم برقرار کنید
در شرایط اضطراری، ناپایدار یا مبهم بودن ارتباطات، آسیبهای غیرقابل جبرانی به دنبال دارد. بنابراین، شما (مدیران) موظف هستید با کارکنان خود به صورت شفاف، صادقانه و منظم ارتباط برقرار کنید. اطلاعرسانی صحیح درباره وضعیت موجود، برنامههای سازمان، تصمیمات آتی و اقدامات پیشگیرانه، موجب میشود کارکنان احساس امنیت داشته باشند و به عملکرد شما اعتماد کنند. از برگزاری جلسات منظم، ارسال خبرنامههای داخلی، بهروزرسانی تابلو اعلانات دیجیتال و ایجاد کانالهای دوطرفه برای پرسش و پاسخ غافل نشوید. سکوت در بحران، بدترین گزینه ممکن است.
رهبری قاطع و همدلانه داشته باشید
شما به عنوان مدیر یا رهبر سازمان، باید ترکیبی از قاطعیت و همدلی را در رفتار خود بگنجانید. تصمیمگیریهای سریع و آگاهانه، نشاندهنده اقتدار شما هستند؛ با این حال، در کنار این تصمیمگیریها باید برای شنیدن دغدغههای کارکنان سازمانتان گوش شنوایی داشته باشید. بنابراین، یکی از نخستین گامها در جهت بهینهسازی مدیریت بحران در سازمان این است که به مشکلات روحی و روانی کارکنان توجه کنید.
در ضمن، با درک موقعیتهای شخصی و خانوادگی افراد باید از خودتان انعطافپذیری بیشتری نشان دهید. رهبری در بحران، به معنای هدایت گروه با انگیزه، امید و انسجام است. یادتان باشد، باید از نمایش قدرت صرف بپرهیزید و به جای آن، قدرت خود را از اعتمادسازی و همدلی کسب کنید.
اولویتبندی منابع و وظایف را بازبینی کنید
در شرایط بحرانی، همه منابع، اعم از منابع انسانی، مالی یا زمانی محدود میشوند. بنابراین، شما باید با نگاهی واقعگرایانه، وظایف و پروژهها را مجددا اولویتبندی کنید و منابع را به درستی تخصیص دهید. در شرایط اضطراری لازم است پروژههای کماهمیت یا پرهزینه را موقتاً متوقف کنید و تمرکز را بر فعالیتهایی قرار دهید که بیشترین تاثیر را در حفظ بقا و عملکرد سازمان دارند. تفویض مسئولیت نیز در این مرحله اهمیت زیادی دارد؛ زیرا بار مدیریت بحران نباید تنها بر دوش یک فرد باشد.
سلامت روانی و فیزیکی کارکنان را در اولویت قرار دهید
در بحرانهایی مانند شیوع بیماریهای همهگیر، حوادث طبیعی یا جنگ، سلامت کارکنان از اهمیت دوچندان برخوردار است. به عنوان یک مدیر کارآمد شما موظف هستید با فراهمسازی تجهیزات ایمنی، بهداشت فردی و محیطی، امکان دورکاری و همچنین، از طریق برگزاری جلسات روانشناختی یا مشاورههای حرفهای از سلامت جسم و روان تیم خود محفاظت کنید. اضطراب، افسردگی یا فرسودگی شغلی در بحرانها شایع است؛ بیتوجهی به این موضوع، منجر به کاهش بهرهوری و افزایش ترک کار خواهد شد.
در حفظ سرمایه انسانی کوشا باشید
در شرایط بحرانی، نیروی انسانی مهمترین دارایی سازمان است. اگر شما نتوانید به درستی از کارکنان حمایت کنید، ممکن است سازمان با ریزش نیرو، کاهش تعهد سازمانی و ترک خدمت روبهرو شود. مدیریت هوشمند در بحران، از فرسودگی شغلی، درگیریهای درونسازمانی و اختلال در روابط کاری جلوگیری میکند.
برای استمرار فعالیتها تلاش کنید
بحرانها و شرایط اضطراری معمولا روندهای جاری را مختل میکنند. شما به عنوان یک مدیر اثربخش میتوانید با تدوین برنامههای اضطراری، تعیین نقشهای جایگزین و استفاده از فناوری، استمرار خدمات و تولید را تضمین کنید. این امر به حفظ اعتماد مشتریان و ذینفعان نیز کمک میکند.
وجهه و اعتبار سازمان را حفظ کنید
نحوه واکنش سازمان به بحران، بازتابی از فرهنگ، ارزشها و توان مدیریتی آن است. اگر شما شرایط اضطراری را با شفافیت و مسئولیتپذیری مدیریت کنید، اعتماد عمومی، اعتبار برند و جایگاه رقابتی سازمان را تقویت میکنید.
شایعات و اطلاعات نادرست را شناسایی و مدیریت کنید
در دوران بحران، شایعات و اطلاعات غلط به سرعت در محیط کار پخش میشوند و میتوانند جو سازمان را ناپایدار کنند. شما باید با اطلاعرسانی دقیق، به موقع و رسمی، جریان اطلاعات را کنترل کرده و از ایجاد فضای ترس و بیاعتمادی جلوگیری کنید.
فرهنگ انعطافپذیری و انطباقپذیری را تقویت کنید
کارکنانی که در محیطی با فرهنگ باز و منعطف کار میکنند، در مواجهه با تغییرات ناگهانی بهتر عمل میکنند. مدیریت بحران مستلزم تقویت ذهنیت «یادگیری سریع»، «تغییرپذیری» و «پذیرش مسئولیت جمعی» در بین اعضای سازمان است.
تمرینهای شبیهسازی و آمادگی پیشدستانه را جدی بگیرید
مدیریت شرایط اضطراری فقط مربوط به زمان وقوع بحران نیست. سازمانهایی که پیشاپیش سناریوهای بحرانی را تمرین کردهاند، در شرایط اضطراری واکنش سریعتر و موثرتری دارند.
در سیاستگذاریها و فرآیندها انعطافپذیری داشته باشید
در بحران، پایبندی خشک به آییننامههای قبلی ممکن است کارآمد نباشد. شما باید انعطافپذیر باشید و برخی سیاستگذاریها را موقتا تعدیل کنید. برای مثال، ساعات کاری شناور، امکان مرخصیهای اضطراری، سادهسازی فرآیندهای اداری و اصلاح رویههای گزارشدهی میتواند به کاهش فشار روانی کارکنان و افزایش کارآمدی سیستم کمک کند. البته این تغییرات باید هدفمند، مستند و با در نظر گرفتن عدالت سازمانی صورت گیرند.
از فناوریهای روز و ابزارهای نوین استفاده کنید
مدیریت بحران بدون بهرهگیری از فناوریهای روز، امری غیر ممکن است. شما باید از ابزارهای مدیریت پروژه، سامانههای ارتباطی آنلاین، سیستمهای پایش عملکرد و نرمافزارهای تحلیل داده بهره بگیرید. دیجیتالی کردن فرآیندها از مهمترین اقداماتی است که کاهش وابستگی به فضای فیزیکی و افزایش دسترسی در شرایط خاص را فراهم میکند. بنابراین، تیم فناوری اطلاعات (IT) شما باید از آمادگی کامل برخوردار باشد و پشتیبانی لازم برای ادامه فعالیتها در فضای آنلاین را فراهم کند.
بر عملکرد و اصلاح سریع مسیر نظارت داشته باشید
مدیریت محیط کار در شرایط بحران نیازمند نظارت دقیق بر عملکرد و اصلاح سریع مسیر است. با توجه به اینکه در موقعیتهای اضطراری، شرایط لحظه به لحظه تغییر میکند، شما باید یک سیستم بازخورد و پایش فعال داشته باشید. به این ترتیب، میتوانید تاثیرات تصمیمگیریها را بسنجید و در صورت نیاز، مسیر را فورا اصلاح کنید. توجه داشته باشید، انعطاف تاکتیکی، مکمل تصمیمگیری راهبردی است.
سطح تابآوری سازمانی را ارتقا دهید
مدیریت بحران فرصتی برای کشف ضعفها و بهبود ساختارهای ناکارآمد است. سازمانهایی که از بحران یاد میگیرند و مدیریت محیط کار در شرایط بحرانی را به درستی انجام میدهند، در برابر حوادث بعدی مقاومتر، منسجمتر و آمادهتر خواهند بود.
آیندهنگر باشید و از بحرانها درس بگیرید
پس از عبور از بحران به پایان رسیدن شرایط اضطراری، وظیفه شما تمام نمیشود. در واقع، شما باید از تجربههای به دست آمده، درس بگیرید و برنامههایی برای پیشگیری یا آمادگی بیشتر تدوین کنید. برگزاری جلسات بازبینی، مستندسازی اقدامات انجام شده، سنجش میزان موفقیت تصمیمات و استخراج نقاط قوت و ضعف، از اقدامات ضروری پس از بحران به حساب میآیند. همچنین، باید فرهنگ تابآوری و انطباقپذیری را در سازمان تقویت کرده و آموزشهایی برای آمادگی در برابر بحرانهای آینده برگزار کنید.
راهنمای اجرایی مدیریت محیط کار در شرایط بحران
راهنمای اجرایی مدیریت محیط کار در شرایط بحران شامل مراحل کلیدی است که به شما کمک میکند شرایط اضطراری را به صورت سازمانیافته و موثر مدیریت کنید. در ادامه، این مراحل را برایتان بازگو میکنیم:
مرحله اول: بحران را شناسایی و ارزیابی کنید
در این مرحله از مدیریت محیط کار در شرایط بحرانی، ابتدا باید نوع بحران پیشآمده را به دقت شناسایی کنید؛ آیا این شرایط اضطراری مالی است یا از مسائل اجتماعی، فنی، انسانی یا بهداشتی ناشی میشود؟ سپس، به سرعت باید شدت، گستره و مدت زمان احتمالی ادامه بحران را ارزیابی کنید تا بتوانید تصمیمات درست و به موقعی بگیرید. شناسایی ذینفعان آسیبپذیر داخل و خارج سازمان نیز اهمیت ویژهای دارد؛ چرا که مدیریت نیازهای آنها میتواند به کاهش خسارات کمک کند. استفاده از ابزارهای تحلیلی مانند SWOT و ماتریس احتمال و تاثیر، به تصمیمگیریهای مبتنی بر داده و دوری از واکنشهای احساسی کمک میکند.
مرحله دوم: تیم مدیریت بحران تشکیل دهید
تشکیل یک تیم متشکل از افراد کلیدی سازمان، با تعیین دقیق مسئولیتها و اختیارات هر یک، اولین گام اجرایی مدیریت محیط کار در مقابله با بحران است. اعضای تیم باید نمایندگان بخشهای حیاتی مانند منابع انسانی، فناوری اطلاعات، مالی و حقوقی باشند و جایگزینهای آنها نیز مشخص شود؛ به این ترتیب، در صورت نیاز، خللی در انجام کارها پیش نمیآید. توجه داشته باشید، انسجام و هماهنگی تیم اهمیت فراوانی دارد؛ جلسات منظم، کوتاه و متمرکز برای تصمیمگیری سریع و هماهنگی موثر ضروری است.
مرحله سوم: برنامه اقدام اضطراری تنظیم کنید
در این مرحله از مدیریت محیط کار در شرایط اضطراری، تیم مدیریت بحران باید سناریوهای محتمل را پیشبینی و برای هر یک راهکارهای عملی تعریف کند. موارد حیاتی مانند ایمنی کارکنان، حفظ ارتباطات و تضمین استمرار خدمات باید در اولویت قرار گیرند. برنامهریزی دقیق برای استفاده بهینه از منابع محدود نیز ضروری است. این برنامه باید منعطف باشد و قابلیت بهروزرسانی بر اساس شرایط متغیر را داشته باشد تا سازمان بتواند به سرعت به تغییرات پاسخ دهد.
مرحله چهارم: ارتباطات داخلی و خارجی را مدیریت کنید
اطلاعرسانی شفاف، دقیق و مستمر به کارکنان و ذینفعان خارجی به حفظ آرامش و کاهش نگرانیها کمک میکند. تیم بحران باید پیامهای رسمی را مدیریت کرده و شایعات یا اطلاعات نادرست را به سرعت اصلاح کند. ایجاد کانالهای ارتباطی سریع و دوطرفه این امکان را فراهم میکند که کارکنان در اسرع وقت بتوانند بازخوردها و سوالات خود را مطرح کنند؛ انجام این کار موجب تقویت اعتماد و انسجام سازمانی میشود.
مرحله پنجم: در جهت حفظ بهرهوری و ارتقا روحیه کارکنان بکوشید
در شرایط بحران، حفظ انگیزه و سلامت روانی کارکنان حیاتی است. اعمال سیاستهای حمایتی مانند مرخصی اضطراری، دورکاری یا ساعت کاری شناور میتواند فشارها را کاهش دهد. برگزاری جلسات کوتاه گروهی برای تقویت همبستگی تیمی و فراهم کردن خدمات روانشناسی و مشاوره به کارکنان، به مقابله با استرس و اضطراب کمک میکند. توجه به نیازهای فردی کارکنان به حفظ عملکرد و کاهش ریسکهای ناشی از خستگی و بیانگیزگی کمک میکند.
مرحله ششم: بازبینی، مستندسازی و یادگیری از بحران را فراموش نکنید
پس از کنترل بحران، لازم است تیمها گزارش کاملی از اقدامات انجام شده و نتایج حاصل تهیه کنند. جلسهای به نام «After Action Review» برگزار کرده و نقاط قوت و ضعف عملکرد تیمها را بررسی کنید. تدوین سند «آموختهها» به عنوان منبعی برای بهبود برنامهها و سیاستها در آینده اهمیت دارد. این مرحله تضمین میکند که سازمان در موارد آتی از تجربیات به دست آمده استفاده کرده و برای مواجهه با بحرانهای احتمالی آینده آمادگی بیشتری داشته باشد.
فازهای مدیریت بحران در محیط کار
فازهای مدیریت محیط کار در شرایط بحرانی معمولا به پنج مرحله کلی تقسیم میشوند که هر کدام نقش مهمی در کاهش اثرات بحران و بازگشت به شرایط عادی دارند. این فازها عباتند از:
پیشگیری (Prevention)
هدف این مرحله، کاهش احتمال وقوع بحران یا محدود کردن تاثیرات آن است. در این فاز، سازمانها اقداماتی مانند شناسایی ریسکها، آموزش کارکنان، ارتقا سیستمهای ایمنی و تدوین سیاستهای پیشگیرانه انجام میدهند.
آمادگی (Preparedness)
در این فاز مدیریت محیط کار در شرایط بحران، برنامهریزی، آموزش، تمرین و آمادهسازی منابع برای مواجهه با بحران صورت میگیرد. شامل تدوین برنامههای اضطراری، تشکیل تیم مدیریت بحران، انجام مانورهای شبیهسازی و فراهم کردن تجهیزات لازم است.
واکنش (Response)
این مرحله در هنگام وقوع بحران فعال میشود و شامل اقدامات فوری برای کنترل وضعیت، کاهش خسارتها و حفظ ایمنی افراد است. فعالیتهایی مانند تخلیه اضطراری، امدادرسانی، اطلاعرسانی و هماهنگی عملیات در این فاز انجام میشود.
بازسازی و بهبود (Recovery)
پس از کنترل بحران، فاز بازسازی و بهبود بر بازگرداندن شرایط به حالت طبیعی یا حتی بهتر از قبل تمرکز دارد. عملکرد در این مرحله شامل ترمیم آسیبها، بازسازی زیرساختها، حمایت از کارکنان و بازنگری سیاستها و فرآیندها خواهد بود.
ارزیابی و یادگیری (Evaluation & Learning)
در این فاز، عملکرد مدیریت بحران بررسی شده و نقاط قوت و ضعف شناسایی میشود. مستندسازی آموختهها و بهروزرسانی برنامهها و سیاستها برای بهبود آمادگی آینده از اهداف اصلی این مرحله است.
بیشتر بخوانید: روش های مقابله با اخبار جعلی در شرایط بحران و جنگ
نکات مهم درباره مدیریت محیط کار در شرایط بحران
- بحران را به درستی شناسایی و تعریف کرده و ابعاد آن را شناسایی کنید. برای این منظور، از تحلیل داده و مشاوره با کارشناسان بهره بگیرید.
- یک تیم مدیریت بحران با مسئولیتهای مشخص تعیین کنید. توجه داشته باشید، سلسله مراتب تصمیمگیری و اطلاعرسانی باید شفاف باشد.
- اطلاعرسانی به کارکنان و ذینفعان را به صورت دقیق و مداوم انجام دهید و از شایعات، تناقضگویی و پنهانکاری پرهیز کنید.
- تاخیر در تصمیمگیریها بحران را تشدید میکند. بنابراین، با استفاده از اطلاعات قابل اعتماد، تصمیمات فوری اما هوشمندانه اتخاذ کنید.
- با همدلی، حمایت روانی و شفافیت، کارکنان را در کنار خود نگهدارید و از رفتارهای استبدادی یا بیتفاوتی پرهیز کنید.
- منابع، زمان و نیروی انسانی را متناسب با اولویتهای جدید تنظیم کرده و پروژههای غیرضروری را متوقف یا تعلیق کنید.
- مدیریت از راه دور، گزارشگیری سریع و ارتباطات لحظهای را فعال نگهدارید؛ در این زمینه، از ابزارهایی مانند پلتفرمهای مدیریت پروژه و پیامرسانها بهره بگیرید.
- اقدامات پیشگیرانه را حتی در میانه بحران اجرا کنید و تیمهای واکنش سریع برای مهار آسیبهای فوری تشکیل دهید.
- همه تصمیمات، فرآیندها و نتایج باید ثبت شوند. این مستندات در تحلیل پس از بحران کاربرد خواهند داشت.
- بحران را فرصتی برای بهبود ساختار و آمادگی آینده ببینید و در سیاستها، فرآیندها و آموزشهای سازمانی تغییرات لازم را اعمال کنید.
سوالات متداول درباره مدیریت محیط کار در شرایط بحران
چرا مدیریت محیط کار در شرایط بحرانی مثل جنگ و … اهمیت دارد؟
زیرا در بحرانها، عملکرد و سلامت روانی کارکنان و همچنین، بقای سازمان به شدت تحت تاثیر قرار میگیرند و به خطر میافتند. مدیریت صحیح میتواند از آسیبهای جدی جلوگیری کرده و حتی سازمان را قویتر از قبل ساماندهی کند.
اولین اقدام یک مدیر در شروع بحران چیست؟
شناسایی و تعریف دقیق بحران، تشکیل تیم واکنش سریع و برقراری ارتباط شفاف با کارکنان از اولین گامهای حیاتی مدیریت بحران در سازمان هستند.
چگونه باید با کارکنان در زمان بحران صحبت کرد؟
با صداقت، همدلی و شفافیت. اطلاعات را به موقع و بدون اغراق یا سانسور منتقل کنید و اجازه دهید کارکنان پرسشها و دغدغههای خود را بیان کنند.
در بحران، چگونه باید انگیزه کارکنان را حفظ کرد؟
با قدردانی، مشارکت دادن کارکنان در تصمیمگیریها، درک شرایط شخصی آنها و ارائه پشتیبانی (روانی، مالی یا کاری) میتوانید انگیزه کارکنان را تقویت کنید.
آیا در زمان بحران باید سیاستها و فرآیندها را تغییر داد؟
بله. سیاستها باید انعطافپذیر شوند تا با شرایط متغیر منطبق شوند. برای مثال، ساعات کاری شناور، امکان دورکاری و کاهش تشریفات اداری مفید است.
چگونه از فرسودگی شغلی کارکنان در بحران جلوگیری کنیم؟
با متعادلسازی وظایف، تعیین زمانهای استراحت، کاهش فشار غیرضروری، حمایت روانی و مشاورههای تخصصی میتوانید فرسودگی شغلی کارکنان را کاهش دهید.
فناوری چه نقشی در مدیریت محیط کار در بحران دارد؟
فناوری امکان ادامه فعالیت، مدیریت از راه دور، ارتباط سریع، تحلیل داده و حفظ انسجام سازمانی را فراهم میکند.
پس از پایان بحران در سازمان، چگونه باید عمل کرد؟
بازنگری، مستندسازی تجربیات، تحلیل موفقیتها و شکستها و همچنین، تدوین برنامه آمادگی برای بحرانهای آینده الزامی است.
آیا همه بحرانها نیازمند اقدامات مشابه هستند؟
خیر. هر بحران ویژگی خاص خود را دارد. بنابراین، بر اساس نوع بحران (سلامتی، مالی، امنیتی، اجتماعی…) باید راهبرد مناسبی را طراحی و اجرا کنید.
ویژگیهای یک مدیر کارمند و اثرگذار در شرایط بحرانی چیست؟
سرعت در تصمیمگیری، آرامش، همدلی، داشتن مهارت ارتباطی، انضباط و همچنین، برخورداری از قدرت پیشبینی از مهمترین ویژگیهای مدیران کارآمد در بحبوحه بحرانها هستند.
تخلیه اضطراری در کدام یک از فازهای مدیریت بحران قرار دارد؟
تخلیه اضطراری در فاز واکنش (Response Phase) مدیریت بحران قرار دارد. در این فاز، سازمان و تیم مدیریت بحران اقدامات فوری و عملیاتی لازم برای مقابله با شرایط اضطراری را انجام میدهند تا از آسیبهای بیشتر جلوگیری کرده و ایمنی کارکنان را تضمین کنند. تخلیه اضطراری یکی از مهمترین اقدامات واکنشی است که معمولا وقتی خطر جدی و فوری وجود دارد، برای حفظ جان افراد و کاهش خسارات اجرا میشود.