مروری مهیج بر بزرگترین و عجیب ترین سرقت های تاریخ جهان

از سرقت فوق حرفه ای از بانک تا سارقانی که بمبی را به گردن پیک پیتزا بستند و سرقت افسانه ای تبهکارانی با حمایت مافیا از لوفتهانزا، برخی از بزرگترین و معروف ترین و عجیب ترین سرقت های تاریخ هستند که در مجله کوروش درباره آنها می خوانید.

سرقت های هوشمندانه و غیرقابل ردیایی حاصل ماه ها تلاش گروه های خبره و سارقان حرفه ای هستند. سارقانی که با نبوغ باورنکردنی دست به برخی از حیرت آورترین سرقت های تاریخ زده اند. شاید تصور شود، موفقیت سارقان در سرقت های این چنینی به زمانی بازگردد که انگشت نگاری و خصوصا بررسی دی اِن ای تبهکاران در محل جرم هنوز آنچنان رواج پیدا نکرده بود.

ولی پرونده های سرقتی همچون سرقت از موزه ایزابلا استوارت گاردنر در دهه ۱۹۹۰ و سرقت باورنکردنی از مرکز جهانی الماس انتورپ در اوایل دهه ۲۰۰۰ نشان می دهد، سارقان حرفه ای همواره با جدیدترین و پیشرفته ترین روش های علمیِ سرقت پیش رفته اند.  اگرچه همه سرقت هایی که در اینجا به آنها پرداخته ایم با پول های هنگفت ختم به خیر نشدند، ولی همگی به چنان شهرتی دست یافتند تا از آنها با عنوان برخی از عجیب ترین و بزرگترین و معروف ترین سرقت های تاریخ دنیا یاد کنیم.

بیشتر بخوانید » عجیب ترین خانه های دنیا با معماری متفاوت «

 معمای سرقت از موزه ایزابلا استوارت گاردنر از بزرگنرین سرقت های جهان

ایزابلا استوارت گاردنر که مجموعه دار آثار هنری بود، در سال ۱۹۰۱ با نهایت خلوص نیت و خوش قلبی تصمیم گرفت خانه باشکوه خود در بوستون را که مملو از آثار هنری ارزشمندی بود به روی عموم بازگشایی کند. مجموعه آثار هنری گاردنر حاصل عمر سفرهای او به اقصی نقاط جهان شامل برخی از شاهکارهای نقاشی بزرگانی همچون رامبراند و یوهانس فرمیر بود. به همین دلیل وقتی که اخبار سرقت از این موزه خصوصی به گوش مردم رسید بسیاری از این واقعه احساس تاسف کردند. شب هجدهم مارس سال ۱۹۹۰ بود که دو سارق که لباس مبدل افسران پلیس را پوشیده بودند وارد موزه شدند و برخی از بهترین نقاشی های دنیا را با ارزشی بالغ بر ۵۰۰ میلیون دلار به سرقت بردند.

سرقت از موزه ایزابلا استوارت گاردنر همچنان بزرگترین سرقت از اموال خصوصی در تاریخ آمریکا است. برای دستگیری سارقان نیز بیشترین پاداش از سوی مالکان خصوصی نیز تعیین شده است. در شب سرقت، دو نگهبان موزه، ریک ابت و رندی اصلا تصور نمی کردند که قرار است آن شب سر شیفت یکی از حیرت انگیزترین شب های زندگی خود را سپری کنند. ساعت ۱:۲۰ بامداد بود که این دو مجبور شدند به دو افسر پلیس اجازه ورود به موزه را دهند. این دو ادعا می کردند که به آنها خبر داده شد که در موزه سروصداهایی شنیده شده است.

ولی در عرض ۱۱ دقیقه آتی بود که این دو افسر قلابی هر دو نگهبان را خلع سلاح کردند، به آنها دستبند و چشم بند زدند. آنها دو نگهبان را در زیرزمین موزه زندانی کردند و به آنها هشدار جدی دادند که ساکت باشند. حتی گفته می شود که سارقان به دو نگهبان وعده داده اند در ازای ساکت ماندن بعدا به آنها پاداشی هم بدهند.

سارقانی که هیچ اطلاعی از آثار هنری نداشتند!

به این ترتیب، سارقان بدون هیچ مشکلی با خیال راحت وارد موزه شدند و برخی از مشهورترین تابلوهای نقاشی جهان از جمله تابلوهای «کنسرت» از جان ورمیر، «طوفان در دریای جلیل» و «بانو و آقای سیاه پوش» اثر رامبراند و «چشم انداز با آبلیسک» اثر گوورت فلین را با جدا کردن قاب هایشان به سرقت بردند. سارقان همچنین یک لیوان برنزی از خاندان شانگ چین را نیز به سرقت بردند. آنها سپس یک تابلوی خود پرتره از رامبراند، پنج طراحی سیاه قلم از ادگار دگا، نقاش فرانسوی، عقاب طلایی شاهنشاهی فرانسه، نهایتا تابلوی «چز تورتونی» از ادوار مانه، دیگر نقاش به نام فرانسوی را نیز با خود بردند.

صبح روز بعد بود که ماموران پلیس نگهبانان را در زیرزمین موزه پیدا کردند. هیچ سرنخی از سارقان پیدا نشد. ولی کارآگاهان پلیس تنها یک موضوع قطعی را می دانستند، به عقیده آنها، دو سارق اصلا هیچ چیز درباره هنر نمی دانستند. آنها برخی از با ارزش ترین نقاشی ها و آثار هنری موجود در شهر را نادیده گرفته بودند. در حالی که ارزش طراحی ها، عقاب طلایی و لیوان برنزی در مجموع از چند ده هزار دلار بیشتر نبود. حال که سال ها از ماجرای سرقت از موزه ایزابلا استوارت گاردنر می گذرد، پلیس همچنان نتوانسته عاملان آن را شناسایی کند.

ولی تصور عمده بر این است که در این سرقت گروهی شامل سارقان بین المللی آثار هنری و گانگسترهای محلی دست داشته اند. تا به حال هیچ ردی نیز از هیچ کدام از آثار هنری به سرقت رفته از موزه پیدا نشده است. موزه ایزابلا استوارت گاردنر همچنان ۱۰ میلیون دلار پاداش برای هر گونه ای اطلاعاتی در مورد آثار هنری به سرقت رفته درنظر گرفته است.

سرقت ۶ میلیون دلاری از لوفتهانزا از بزرگترین سرقت های تاریخ

در دنیای به شدت تحت نظارت امروز به خصوص در مکان های عمومی همچون فرودگاه ها، سخت است تصور کنید زمانی شهری همچون نیویورک، محل جولان سارقان حرفه ای بوده است. در همین شهر بود که در سال ۱۹۷۸ میلیون ها دلار از محموله لوفت هانزا به سرقت رفت. سرقتی که احتمالا پرسودترین معامله تبهکارانه ای است که با نام مافیای آمریکا گره خورده است.

لوئیس ورنر، کارمند شرکت هواپیمایی لوفتهانزا آلمان که با مشکل شدید قمار و بدهی های حاصل از آن دست و پنجه نرم می کرد این سرقت را برنامه ریزی کرد. مدت ها بود که ورنر و همکارش، پیتر گرونوالد قصد سرقت میلیون ها اسکناس علامت گذاری نشده از یکی از محموله های نقدی لوفتهانزا را داشتند. ولی ورنر به دلال شرط بندی های خود، مارتین کروگمن در مورد این سرقت گفت. سرقتی که می توانست بدهی ۲۰ هزار دلاری ورنر به دلال شرط بندی را صاف کند.

کروگمن هم بعدا ماجرا را برای دوستش هنری هیل تعریف کرد. هیل هم از نزدیک با دوست کروگمن، جیمی بورک کار می کرد. جیمی بورک یکی از اعضای مخوف خانواده تبهکار لوچی و یک سارق حرفه ای بود. بورک پیشنهاد داد که در ازای یک سهم قابل توجه سرقت را سازماندهی کند.

بیشتر بخوانید » ۲۶ حقیقت باورنکردنی و ترسناک از پشت صحنه فیلم جن گیر « 

تنها یکی از عاملان سرقت لوفت هانزا دستگیر شد

به این ترتیب، بورک انجام سرقت را برعهده گروهی از همکارانش از جمله پسرش فرانک و تامی دسیمون گذاشت. در ساعات اولیه روز ۱۱ دسامبر ۱۹۷۸ بود که دارودسته بوکر وار ترمینال محموله لوفت هانزا در فرودگاه بین المللی جان اف کندی شدند. آنها در عرض ۱ ساعت شش کارمند لوفتهانزا را به گروگان گرفتند و نزدیک ۶ میلیون دلار (معادل ۲۳،۴ میلیون دلار حالا) پول نقد و جوهرات را سرقت کردند. این سرقت بسیار دقیق و سازمان یافته انجام گرفته بود. ولی ادوارد پارنل، راننده گروه با اشتباه عجیب خود تمام نقشه ها را نقش بر آب کرد.

پارنل قرار بود وانت فوردی که در سرقت به کار رفته بود را به نیوجرسی ببرد تا در یکی از محل های اسقاط خودروهای فرسوده نابود شود. ولی او به جای اینکه کار ماشین را جلوی منزل نامزدش در بروکلین پارک کرد. همین کافی بود تا ۲ روز پس از سرقت، پلیس وانت را کشف کند.

این ماجرا بورک را به شدت دچار بدگمانی کرد. به طوری که او دستور قتل ۵ نفر از ۱۳ نفری که در این برنامه سرقت شرکت کرده بودند را صادر کرد. از جمله پارنل که با شلیک ۵ گلوله به سر به طرز دلخراشی به قتل رسانده شد. سرانجام بورک و هیل به زندان افتادند. البته این دو به اتهاماتی به غیر از سرقت تاریخی از لوفت هانزا به زندان می افتادند. تنها شخصی که برای این سرقت به زندان افتاد لوئیس ورنر بود که به دلیل همکاری با سارقان سال ها از زندگی خود را پشت میله های زندان گذراند. حالا سال ها از آن ماجرا می گذرد، تنها بخش کمی از پول های به سرقت رفته پیدا شده و ممکن است که سرنوشت باقی پول ها هیچ وقت مشخص نشود تا این سرقت به یکی از بزرگترین سرقت های تاریخ بدل شود.

سرقت ۱۰۰ میلیون دلاری از مرکز تجارت الماس آنتورپ از باورنکردنی سرقت های تاریخ

یکی از مدرن ترین سرقت هایی که در فهرست بزرگترین سرقت های تاریخ مربوط به سرقت مرکز تجارت الماس آنتورپ در بلژیک در سال ۲۰۰۳ است. سرقتی که شباهت باورنکردنی به فیلم های سرقتی خوش رنگ و لعاب هالیوودی دارد. مغز متفکر این سرقت فوق حرفه ای لئوناردو نوتارباتولو بود. قصد او سرقت از بزرگترین منطقه تجارت الماس جهان یعنی جایی که اکثریت قریب به اتفاق الماس های خام جهان معامله می شدند بود. قبل از این که لئوناردو نوتارباتولو این سرقت افسانه ای را انجام دهند، تصور می شد که امنیت این مرکز الماس به شدت بالاست و سرقت از آن تقریبا غیرممکن است.

نوتارباتولو برنامه خود برای این سرقت تاریخی را در سال ۲۰۰۰ آغاز کرد. او در آن زمان یکی از بزرگترین ساختمان های اداری مرکز الماس را اجاره کرد. او از شغل خود به عنوان یک طلا و جواهر‌ساز برای ردگم کنی استفاده کرد. او به مرور تمام جزئیات امنیتی ساختمان را به خاطر سپرد و تیمی از سارقانی که در حرفه خود بهترین بودند را دور خود جمع کرد. الیو دوانوریو، متخصص برق و آژیرهای اعلام سرقت، فردیناندو فینوتو، مکانیک و قفل شکن، و پیترو تاوانو، دوست دوران کودکی نوتارباتولو از جمله این سارقان فوق حرفه ای بودند. آخرین نفر گروهی نیز کسی بود که هیچ وقت نامش فاش نشد، او یک قفل بازکن متخصص بود که گاهی از او به نام «شاه کلید» نام برده می شود.

یک رسید خرید ساندویچ سارقان را لو داد!

بالاخره موعد مقرر فرا رسید. در شب ۱۶ فوریه سال ۲۰۰۳ بود که نوتارباتولو و همکارانش به سیستم امنیتی مرکز تجارت الماس آنتورپ که متشکل از ۱۰ لایه امنیتی فوق پیشرفته بود نفوذ کردند. سارقان خیلی زود خود را در مقابل انبوهی از گاوصندوق مملو از جواهرات و الماس دیدند. نوتارباتولو و همکارانش جواهرات و الماس هایی به ارزشی بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیون دلار را به سرقت بردند. گروه نوتارباتولو پس از سرقت تصمیم گرفتند تمامی شواهد از سرقت را نابود کنند و به ایتالیا بازگردند.

نقشه نوتاربارتولو تقریبا عالی از آب درآمده بود و داشت یکی از پرسودترین سرقت های تاریخ دنیا را به انجام می رساند که ناشی گری دوستش کار دست همه داد. قرار شد در راه تمامی مدارک از جمله رسیدها و کیف های جواهرات سوزانده شوند تا هیچ ردپایی باقی نماند. نوتاربارتولو این کار را به عهده دوستش تاوانو گذاشت. اما اضطراب همیشگی تاوانو به ضرر او تمام شد. او به جای آنکه زباله ها را آتش زند، آنها را گوشه ای از جنگل ریخت و برگشت.

زباله ها را بعدا یک فراش پیدا کرد. او با دیدن کیسه های مخصوص حمل الماس مشکوک شد و تصمیم گرفت ماجرا به پلیس اطلاع دهد. در میان زباله ها یک رسید خرید ساندویچ بود که همین رسید بالاخره باعث دستگیری نوتاربارتولو شد. نوتاربارتولو برای این سرقت به ۱۰ سال حبس محکوم شد. تاوانو، دونوریو و فینوتو نیز هر کدام باید ۵ سال را پشت میله های زندان می گذارندند. ولی سارق مرموز پنجم مشهور به شاه کلید و جواهرات به سرقت رفته هیچ وقت پیدا نشدند.

ماجرای سرقت «بمب یقه ای» که پیک پیتزا را به کام مرگ کشاند

وقتی برایان ولز روز ۲۸ اوت سال ۲۰۰۳ شیفت خود به عنوان راننده تحویل پیتزا را شروع می کرد، اصلا به خیالش هم نمی رسید که قرار است به تنها قربانی یکی از بزرگترین سرقت های تاریخ تبدیل شود. آن روز اولین پیتزایی که ولز باید تحویل می داد به آدرسی در حومه اری، پنسیلوانیا تعلق داشت. ولی وقتی ولز به آدرس مورد نظر رسید، متوجه شد به جای یک خانه معمولی باید پیتزا را به یک ایستگاه تلویزیونی تحویل دهد. همین نیز باعث تعجب او شد. مشخص نیست در داخل ساختمان دقیقا چه اتفاقی رخ داده، ولی ولز در حالی از خانه خارج شد که یک یقه فلزی به دور گردنش بسته شده بود. این یقه چهار قفل داشت و در آن دو بمب لوله ای کار گذاشته شده بود.

این نقشه شوم زیر سر مارجوری دیل آرمسترانگ، زنی دارای سابقه قتل و مشکلات روانی بود. کسی که گفته می شود، چندین نفر از جمله همسر سابق، چند تن از دوستان و پسرانش را به قتل رسانده است. به هر حال، علاوه بر یقه فلزی و بمب ها، به ولز بیچاره یک تفنگ ساچمه ای دست ساز عجیب شبیه به عصا و دستورالعمل هایی دقیقی داده شده بود که عنوان می کرد، ولز به گروگان گرفته شده است. تنها آزادی ولز هم عمل کردن به تمام دستورالعمل ها و انجام کارهای خواسته شده از سوی سارقان بود.

حقیقت سرقت بمب یقه ای هیچ وقت روشن نشد

اولین کاری که ولز باید انجام می داد سرقت از یک شعبه محلی بانک ملی پیتسبورگ بود. او این کار را کرد و با ۸۷۰۲ دلار پول نقد از بانک خارج شد. ولی کارمندان بلافاصله پلیس خبر کردند. ولز نیز مدتی بعد در حالی که کنار ماشینش ایستاده بود دستگیر شد. ولی او به ماموران گفت که آنچه در روی گردن بسته شده یک بمب دست ساز است که کنترل آن برعهده سارقان بانک است. پلیس بلافاصله ولز را به پارکینگی در همان نزدیکی برد و درخواست اعزام گروه خنثی سازی بمب را داد. ولی ۳ دقیقه قبل از اینکه خنثی سازان بمب به محل برسند، بمب منفجر شد و ولز در مقابل دوربین های تلویزیونی که ماجرا را به صورت زنده پوشش می دادند کشته شد.

تحقیقات پلیس مدت ها پس از این سرقت ادامه یافت. ولی هیچ نتیجه ای در برنداشت. برخی از کسانی که در ارتباط با این ماجرا دستگیر شدند ادعا کردند که ولز از ابتدا در جریان نقشه بوده است. ولی او تصور می کرد که بمب قلابی است. اما نظر دیل آرمسترانگ و بقیه اعضای گروه درست قبل از اجرای این نقشه عوض می شود و ولز را مجبور به پوشیدن بمب واقعی کرده اند. با توجه به اینکه تقریبا تمامی همدستان دیل آرمسترانگ از آن زمان جان خود را از دست دادند یا کشته شده اند، ممکن است حقیقت ماجرا هیچ وقت روشن نشود.

سرقت تابلوی «مونالیزا» یکی از بزرگترین سرقت های تاریخ دنیا

لئوناردو داوینچی یکی از مشهورترین نوابغ هنری تاریخ است. ولی اگر به خاطر یک سرقت تاریخی نبود، شاید تابلوی مشهور او «مونالیزا»، هیچ وقت به شهرتی که حالا از آن سراغ داریم نمی رسید. این تابلوی مشهور در سال ۱۹۱۱ توسط یک ایتالیایی به نام وینچنزو پروجا از کارمندان سابق موزه لوور پاریس به سرقت رفت.

پروجا در حالی که به تازگی تولد ۳۰ سالگی خود را جشن گرفته بود، صبح روز ۲۱ اوت وارد موزه مشهور لوور شد. او از آنجایی که قبلا به عنوان تعمیرکار در موزه کار کرده بود، هیچ کسی را به خود مشکوک نکرد. پروجا صبر کرد تا سالن کاره که نقاشی مشهور داوینچی در آن نصب بود خالی شود. سپس او به راحتی دستش را دراز کرد و تابلو را از دیوار برداشت و به راه پله ای در نزدیکی برد. وینچنزو پروجا در آنجا روپوش خود را به دور تابلوی نقاشی ۵۷ در ۷۷ سانتیمتری پیچید، آن را بغل زد و به راحتی از در موزه خارج شد!

پروجا دو سال بعد نقاشی مشهور داوینچی را وارد کشور ایتالیا کرد و تصمیم گرفت آن را به آلفردو گری، مجموعه داری در فلورانس بفروشد. ولی نقشه های پروجا خیلی زود خراب شد. پلیس پس از اطلاع از جریان پروجا را دستگیر کرد.

سارق ایتالیایی دلیل سرقت را میهن پرستی عنوان کرد!

وقتی پس از دستگیری از پروجا در مورد علت این سرقت سوال شد، سارق ایتالیایی ادعا کرد که این اقدام او تنها به دلیل میهن پرستی بوده است. در واقع، وینچنزو پروجا به اشتباه تصور می کرد، نیروهای ارتش ناپلئون طی سال های ۱۷۹۰ این اثر ارزشمند داوینچی را به غارت برده اند. ولی در واقعیت این تابلو در سال ۱۵۱۶ به پادشاه فرانسه هدیه داده شده بود.

ولی از آنجایی که پروج از گری پول خواسته بود،‌ نمی توان میهن پرستی را تنها دلیل سرقت او دانست. صرف نظر از انگیزه پروجا، «مونالیزا» قبل از بازگشت به لوور در سال ۱۹۱۳ در سراسر ایتالیا در معرض دید عموم مردم ایتالیا قرار گرفت. جالب آنکه زمانی که پروجا مونالیزا را به سرقت برد، این تابلو در میان سایر آثار داوینچی شهرت کمتری داشت. ولی پس از این سرقت بود که نام مونالیزا بر سر زبان ها افتاد. تابلویی که حالا نه تنها مشهورترین اثر داوینچی بلکه معروف ترین نقاشی تاریخ نیز به حساب می آید. ارزش آن نیز چیزی حدود ۸۶۰ میلیون دلار تخمین زده می شود که آن را به ارزشمندترین تابلوی نقاشی در تمام تاریخ نیز بدل می کند.

بیشتر بخوانید » تجزیه و تحلیل مشهورترین تابلوهای نقاشی دنیا «

هواپیماربایی دی.بی. کوپر از بزرگترین سرقت های تاریخ

اندک سرقت هایی به رازآلودی و اسرارآمیزی ماجرای دی.بی. کوپر هستند. ماجرای همچنین هواپیماربایی کوپر تنها هواپیماربایی تاریخ است که هیچوقت حل نشد. این سرقت مشهور یک روز قبل روز شکرگزاری، ۲۴ نوامبر ۱۹۷۱ انجام گرفت. در آن روز، یک سوم از صندلی های پرواز شماره‌ ۳۰۵ نورت ‌وست ایرلاینز پورتلند به سیاتل پر شده بود. یکی از این مسافران دن کوپر بود.

مرد میانسال ساکتی که عینک دودی بر چشم و کت و شلواری مشکی پوشیده بود. این مرد به ظاهر آرام اندکی پس از برخاستن هواپیما از باندهای پرواز فرودگاه به یکی از مهمانداران اطلاع داد که یک بمب در چمدانش دارد. او بلافاصله خواسته هایش را به مسئولان پرواز اعلام کرد که شامل ۲۰۰ هزار دلار پول نقد، چهار چتر نجات و سوختگیری هواپیما پس از فرود بودند. او قول داد که به هیچ یک از مسافران هواپیما آسیبی نرساند. ولی چهار نفر از خدمه پرواز را به گروگان گرفت.

کوپر به قول خود عمل کرد. او به محض اینکه پول و چترهای نجات را تحویل گرفت، تمامی مسافران را آزاد کرد. هواپیما پس از سوختگیری دوباره از باند پرواز برخاست و اینبار دن کوپر به خلبان دستور داد، در ارتفاع پایین و با سرعتی کم پرواز کند. در حالی که دن کوپر منظر فرصت مناسب برای بیرون پریدن از هواپیما بود، چندین جنگنده از نیروی هوایی و گارد ملی هوایی آمریکا نیز هواپیما را بدون جلب توجه اسکورت می کردند. ولی در حالی که هواپیما در حوالی رینو در نوادا پرواز می کرد، دی.بی.کوپر بدون اینکه دیده شود از هواپیما پرید.

دی.بی.کوپر، هواپیماربایی که دود شد و هوا رفت!

FBI هیچ وقت هواپیماربای اسرارآمیز را پیدا نکرد. طی سال های متمادی که این پرونده در جریان بود، ده ها نفر دستگیر شدند ولی هیچ وقت هویت واقعی کوپر کشف نشد. پس از سال ها از گذشت ماجرای دی.بی. کوپر تنها چیزی که از او دانسته می شود این است که او فردی بوده که اطلاعات گسترده ای از هواپیما داشته، کاملا نسبت به توانایی های بوئینگ ۷۲۷ آشنایی داشته و حتی می توانسته از روی هوا کاملا نواحی شرقی واشنگتن را شناسایی کند. همچنین آشنایی او با پایگاه نیروی هوایی مک ‌کورد (که چترهای نجات از آنجا تهیه شد) نشان می داد که سابقه نظامی داشته است. اما پس از دهه ها تحقیق بی نتیجه، کارگاهان و محققان هنوز به شناسایی این سارق افسانه ای نزدیک نشده اند. تا اینکه سرانجام در سال ۲۰۱۹ بود که FBI پرونده هواپیماربایی دی.بی.کوپر را برای همیشه مختومه اعلام کرد.

بیشتر بخوانید » ترسناک ترین رستوران های دنیا « 

سرقت بزرگ قطار از بزرگترین و بزرگترین سرقت های تاریخ

شاید به نظر برسد سرقت از قطار از آن نوع سرقت هایی است که در قرن نوزدهم کاملا منسوخ شدند، ولی سرقت تاریخی سال ۱۹۶۳ این نوع سرقت ها را دوباره احیا کرد. این سرقت تاریخی به همت یکی از کارمندان سابق پست سلطنتی بریتانیا انجام گرفت. او گروهی از مجرمان بدنام بریتانیایی متشکل از بروس رینولدز، گوردون گودی، رونالد ادواردز و چارلی ویلسون خبر داد که قرار است به زودی میلیون ها پوند استرلینگ از گلاسکو به لندن منتقل شود.

این چهار سارق حرفه ای که نام گروه خود را «دارودسته جنوب غربی» گذاشته بودند، هفته ها وقت صرف برنامه ریزی برای این سرقت کردند. آنها به تدریج متوجه شدند این سرقت نیروهای زیادی می طلبد. به این ترتیب آنها از ۱۰ متخصص دیگر از گروه تبهکاری دیگری به نام «مهاجمان ساحل جنوب» کمک خواستند. این برنامه در شب ۸ اوت ۱۹۶۳ در حوالی روستای چدینگتون در حدود ۶۴ کیلومتری شمال لندن انجام گرفت.

بیش از ۲ میلیون پوند از واگن های حمل پول به سرقت رفت

تاریخ اجرای نقشه هم کاملا دقیق انتخاب شده بود. در واقع در از تاریخ با توجه به تعطیلی سه روز، تصور می شد که قطار از حالت عادی پول نقد بیشتری را حمل کند و همینطور هم بود. این گروه با علامت دادن در میانه های راه قطار را متوقف کردند. آنها که قرار بود از هیچ اسلحه گرمی استفاده نکنند، با میله ای آهنی به سر راننده قطار کوبیدند و او را مجبور کردند واگن های حاوی پول را به مسیر فرعی که یک کامیون در آنجا انتظارشان را می کشید ببرد. پس از اینکه قطار متوقف شد، در عرض ۲۰ دقیقه واگن پول تخلیه و چیزی حدود ۲،۶ میلیون پوند (معادل ۷۰ میلیون دلاری فعلی) را از آن خارج شد.

پلیس سریعا وارد ماجرا شد و تا پایان همان سال ۱۰ نفر از ۱۸ نفری که در سرقت دست داشتند دستگیر شدند. دو نفر از آنها از زندان فرار کردند. ولی رونی بیگز به ۳۶ سال تبعید در استرالیا و برزیل محکوم شد. اگرچه پلیس فقط حدود ۳۷۵ هزار پوند را بازیابی کرد. ولی با تبدیل پوند به سیستم دهدهی در سال ۱۹۷۱ باقی پول ها ارزش خود را دست دادند.

بیشتر بخوانید » ترسناک ترین و عجیب ترین مناطق گردشگری دنیا «

منبع: allthatsinteresting