نقد و بررسی تمام فصل های سریال کاراگاه حقیقی (True Detective)

هنگامی که نیک پیزولاتو در سال ۲۰۱۴ سریال «کارآگاه حقیقی» را ساخت، حتی تصورش را نمی کرد که این درام جنایی همراه با بازی خیره کننده متیو مک ‌کانهی، کارآگاه نیهیلیستی که از نیچه و شپنهاور نقل قول می کند، به چنین موفقیت بی نظیری دست پیدا کند و لقب یکی از بهترین سریال‌های دنیا را از آن خود کند. امروز در سرویس هنر و فیلم مجله کوروش از سریال کارآگاه حقیقی نوشته ایم. اگر به سریال های جنایی علاقه مندید حتما تا پایان این مطلب همراه ما باشید.

مشخصات سریال کاراگاه حقیقی (True Detective)

ژانر: آنتولوژی، درام جنایی، کارآگاهی، معمایی، نئو-نوآر

سازنده: نیک پیزولاتو

نویسندگان: نیک پیزولاتو، اسکات لسر (فصل دوم)، دیوید میلچ و گراهام گوردی (فصل سوم)

بازیگران: متیو مک ‌کانهی، وودی هارلسون، میشل موناهن، مایکل پاتس، توری کیتلز (فصل اول)؛ کالین فارل، ریچل مک ‌آدامز، تیلور کیچ، کلی رایلی، وینس وان (فصل دوم)؛ ماهرشالا علی، کارمن اجوگو، استیون درف، اسکوت مک‌ نری، ری فیشر

آهنگساز: تی بون برنت

محصول کشور: آمریکا

زبان اصلی: انگلیسی

تعداد فصل ها: ۳

تعداد قسمت ها: ۲۴

مدت زمان هر قسمت: ۵۴-۸۷ دقیقه

شبکه اصلی: اچ بی او (HBO)

IMDb: ۸،۹

راتن تومیتوز: ۷۸٪

خلاصه داستان:

هر فصل مجموعه تلویزیونی کارآگاه حقیقی یک داستان مستقل را دنبال می کند. در فصل اول این سریال، دو کارآگاه از دایره جنایی اداره پلیس لوئیزیانا به دنبال قاتل زنجیره ای می گردند که سال هاست قربانیان خود را به طرز فجیعی به قتل می رساند. در فصل دوم که اتفاقات آن در لس آنجلس، کالیفرنیا رخ می دهد، کارآگاهان پلیس به دنبال حل معمای یک قتل عجیب هستند. در فصل سوم سریال کارآگاه حقیقی کارآگاهانی از اداره پلیس شهر اوزارک، آرکانزاس باید به پرونده گم شدن دو بچه در حوالی سال ۱۹۸۰ بپردازند.

بیشتر بخوانید: معرفی و خلاصه سریال «بریکینگ بد (Breaking Bad)»

نقد و بررسی تمام فصل های سریال کارآگاه حقیقی

از آنجایی که هر فصل سریال کارآگاه حقیقی داستان و روایتی کاملا مستقل دارد، به سختی می توان حدس زد چه چیزی انتظار بیننده را می کشد. به این جهت، نمی توان هم انتظار داشت تمام فصل های آن همچون شروع خیره کننده اش، درخشان و پرتعلیق باشند.

حال، چه همین سه فصل پایان کار کارآگاه حقیقی باشد یا اینکه فصل های تازه ای انتظار ما را بکشد، یک حقیقت مسلم است و آن اینکه مجموعه تلویزیونی کارآگاه حقیقی نقش غیر قابل انکاری -به خصوص با فصل اول درخشانش- در پای گذاشتن تلویزیون آمریکا به عصر طلایی خود ایفا کرد.

وقتی برای اولین بار این سریال جنایی با فضای گوتیک و ماتم زده خود از شبکه اچ بی او پخش شد، تصور نمی شد که بتواند به موفقیت قابل توجهی دست پیدا کند. ولی به لطف بازیگران پر استعدادی همچون متیو مک ‌کانهی و وودی هارلسون و همینطور فضای وهم آور و تاریک خود، بینندگان تلویزیونی را شگفت زده کرد و به خوبی پتانسیل های داستان پردازی معرکه نویسندگان قدرتمندش را نشان داد.

حالا به لطف همین مجموعه تلویزیونی است که استعدادهای درخشان سینما هم می توانند مهارت های خود را به تلویزیون بیاورند. در اینجا ۳ فصل سریال کارآگاه حقیقی را به ترتیب از ضعیف به قوی نقد و بررسی کرده ایم.

فصل دوم، روایتی آشفته و مبهم

اگر بخواهیم حق را به سازندگان فصل دوم سریال کارآگاه حقیقی بدهیم باید بگوییم که در این فصل سعی شد کمی در شگردهای ساخت سریال تغییراتی داده شود. مکان سریال هم از منظره های چشم نواز و البته آشفته لوئیزیانا به خیابان های شلوغ و پر از مِه دود شهر لس آنجلس منتقل شد.

در این فصل، تمرکز اصلی دیگر روی کارآگاهان زبده نبود، بلکه کل شهر و فسادی که آن را دربرگرفته دست مایه قرار گرفته بود. در نتیجه، سازندگان سریال این بار داستانی درهم تنیده را با محوریت جنایتکاران و ماموران پلیسی که به دنبال دستگیری تبهکاران هستند را انتخاب کرده بودند.

با این حال، علیرغم تلاش نیک پیزولاتو و همکارانش دنبال کردن داستانی جدید که صرفا تقلیدی از فصل قبلی نباشد، فصل دوم سریال کارآگاه حقیقی به دلایل مختلفی نتوانسته موفقیت فصل آغازین خود را تکرار کند. نکته دیگر اینکه فصل اول پس از سال ها سختکوشی نوشته و با دقت ساخته شد، ولی در فصل دوم خبری از این صبر و حوصله تجملاتی نبود.

بیشتر بخوانید: معرفی و خلاصه تمام فصل های سریال «دکستر (Dexter)»

شتابزدگی اچ بی او برای ساخت فصل دوم

پیتزولاتو که قبلا وقت زیادی برای نوشتن فیلمنامه فصل اول سریال داشت، ولی شبکه اچ بی او پس موفقیت فصل اول، برای فصل دوم عطش زیادی داشت و نمی خواست زیاد صبر کند. به این ترتیب، همین باعث شد تا فصل با نهایت شتابزدگی ساخته شود و دیگر خبری از آن دقت، عمق و ظرافتی که فصل اول سریال را به چنین مجموعه فوق العاده و بی عیب و نقصی تبدیل کرده بود نباشد.

علاوه بر این، غیبت کری فوکوناگا در این فصل مجموعه تلویزیونی کارآگاه حقیقی به شدت حس می شد. فوکوناگا تمام فصل اول را کارگردانی کرده و تیزبینی و چشم انداز سینمایی را برای کارآگاه حقیقی به ارمغان آورده بود. ولی در فصل دوم، جاستین لین دو قسمت اول را کارگردانی کرد، بقیه فصل دوم را هم کارگردان های مختلفی کارگردانی کردند. در نتیجه، دیگر خبری از شگردی مشخص و مسنجم برای روایت و داستان پردازی نبود.

فصل دوم کارآگاه حقیقی با وجود تمام آشفتگی هایش، از وجود گروه قدرتمندی سود می برد. این بار این دیالوگ ها چندان درخشان و تأمل برانگیز نبودند. ولی کالین فارل، ریچل مک آدامز، کلی رایلی و حتی وینس وان در اجرای نقش های خود موفق بودند. به خصوص فارل و مک آدامز که به ترتیب در نقش کارآگاه ریموند (ری) ولکورو و گروهبان کارآگاه آنتیگون (آنی) بزرایدس بازی می کردند، نقش آفرینی های بسیار خوب و قانع کننده ای داشتند.

بیشتر بخوانید » نقد و بررسی سریال سرگذشت ندیمه «

بازی های قوی و برخی لحظات دیوید لینچی

همچنین نویسندگان مجموعه به وینس وان برخی از بدترین دیالوگ های دوران بازیگری او را داده بودند. ولی با این وجود، وینس وان توانست با ترکیبی از چهره ترس خورده و اندوه عمیقی که از خود نشان می داد، کاملا خود را از نقش های کمدی دور کند. مشکل اصلی در بین نقش های اصلی بی شک تیلور کیچ بود که نقش آفرینی یکنواختی داشت.. با این حال، نباید از یاد ببریم که کیچ به نسبت سایر بازیگران اصلی صحنه های کمتری داشت.

همچنین  در سازندگان سریال در فصل دوم بیشتر به سبک های مختلفی داستان پردازی جذاب و استادانه روی آوردند، از جمله سکانسی به سبک دیوید لینچ در ابتدای دومین قسمت که بی شک قوی ترین صحنه فصل دوم نیز بود.

البته چقدر خوب می شد که لحظات رؤیاگونه بیشتری از این قبیل به سبک سریال «توئین پیکس» در فصل دوم می داشتیم و به جای آن کمتر شاهد تلاش های نیمه کاره برای انتقال لحن و حال و هوای فصل اول می بودیم. خوشبختانه، مخاطبان سریال در فصل دوم توانستند در لحظات بیشتری همان کیفیت و فضای تلخ و تاریک فصل اول کارآگاه حقیقی را حس کنند.

فصل سوم، بازگشت به همان فرمول آزموده شده فصل اول

یکی از مزیت های سریال های آنتولوژی این است که روی کاغذ هر فصل می تواند یک شروع تازه با چشم اندازی نو، به همراه شخصیت ها و مکان های متفاوت باشد که مانع از به دام تکرار افتادن سریال می شود. متأسفانه، پس از تلاش های امیدوارکننده سازندگان مجموعه تلویزیونی کارآگاه حقیقی در فصل دوم برای پیدا کردن شگردهای تازه و دور شدن از فرمول آزموده شده فصل اول، این بار نیک پیزولاتو با فصل سوم دوباره به همان شیوه های جوا پس داده قبلی بر می گردد.

تغییر مکان اتفاقات سریال به جنوب آمریکا، روایت غیر خطی، معمای جنایی حل نشده ای که ذهن کارآگاهان را شدیدا درگیر کرده، بسیاری عناصر کلیدی فصل اول هستند که این بار در فصل سوم هم به کار گرفته شدند. البته این بار نتیجه به همان اندازه فصل اول موفقیت آمیز نبود. با این حال، به سختی می توان تصور کرد که هر فصل جدید دیگری از سریال کارآگاه حقیقی بتواند با همان کیفیت بالای فصل اول برابری کند. همه چیز در همان فصل اول به درستی ترکیب شده بود.

اما در حالی که فصل سوم به همان کیفیت بالای فصل اول نمی رسد، اما بارها به دام همان مضامین و ضرباهنگ های تکراری فصل اول می افتد. البته این بار هر چه داستان فصل دوم پیش می رود، بیشتر می فهمیم فصل اول کارآگاه حقیقی چطور توانسته بود به چنین مجموعه جذاب و به قلب تپنده سریال های تلویزیونی تبدیل شود. در فصل سوم تمرکز روی شخصیت ها حفظ شده و این بار با ذهن آشفته کارآگاه وین هایز (ماهرشالا علی) سروکار داریم.

بار دیگر، بازی ها و نویسندگی قوی

یکی از مزایای فصل سوم کارآگاه حقیقی این است که نویسندگان مجموعه به خوبی توانسته با سازوکار حافظه بازی کنند. این بازی با مفهوم حافظ به این دلیل است که این بار شخصیت اصلی با مشکل آلزایمر دست و پنجه نرم می کند. همین هم باعث شده حافظه به هم ریخته او از جنایت حل نشده ای دور بیفتد. او توهمات آزاردهنده ای هم دارد که به همراه روایتی چند تکه و زمان بر داستانی وسیع را بازگو می کند.

همین پیچ و تاب جذاب به همراه بازی استثنایی ماهرشالا علی در نقش وین هایز توانسته به خوبی شخصیت اصلی سریال زنده کرده و نشان دهد این پرونده حل نشده چه نقشی در زندگی او داشته است. وخامت تدریجی و چندپارگی های ذهنی او باز هم به جذاب تر شدن روایت سریال کمک می کند.

اکثر بازی های فصل سوم به لحاظ کیفی با فصل برابری می کنند. استیون درف در کنار ماهرشالا علی، به عنوان شریک او، کارآگاه رولند وست، بازی فوق العاده ای دارد. علاوه بر این، کارمن اجوگو و به خصوص اسکات مک نیری در نقش های آملیا ریردون، همسر آینده وین هایز و تام پارسل، پدر مضطرب و الکلی کودکان گم شده (که او هم ناپدید می شود) بازیگر دیگری هستند که نقش آفرینی های درخشانی دارند.

همچنان عدم انسجام در کارگردانی

با این حال، همچون فصل دوم، فصل سوم هم از نبود یک کارگردانی یکدست و یکنواخت آسیب می بیند. جرمی سالنی کارگردانی دو قسمت اول را بر عهده دارد، در حالی که این بار دانیل سَکهایم و نیک پیزولاتو خودشان وظایف کارگردانی را در قسمت های بعدی بین خود تقسیم می کنند. در مجموع کارگردانی فصل سوم به نسبت فصل قبل قوی تر است، ولی همچنان با آن تمرکز و چشم اندازهای سینمایی خیره کننده فصل اول فاصله دارد.

اما از آنجایی که این فصل در طی چند سال نوشته شده، حداقل ثبات و صبر و حوصله ای در آن دیده می شود که در فصل دوم غایب بود و همین نیز باعث نزدیکی آن به حال و هوای مبهوت کننده فصل اول است. حضور دیوید میلچ، خالق سریال های تلویزیونی «ددوود (Deadwood)» و «ان وای پی دی بلو (NYPD Blue)» که توانسته بخشی از جذابیت های سریال های قبلی خود را به این مجموعه بیاورد نیز کمک زیادی به این امر کرده است.

بیشتر بخوانید » نقد و بررسی سریال پیکی بلایندرز «

فصل اول، پازل هزارتکه ‌ای که همه چیز آن سرجای خودش است

فصل اول فصلی که همه چیز از آن شروع شد. فصلی که باعث شد بینندگان و منتقدان جذب سریال کارآگاه حقیقی شوند و روی هم رفته یکی از برترین سریال های تلویزیونی با امکانات و قابلیت های سینمایی ساخته شود. داستان دو کارآگاه لوئیزیانایی که ماتیو مک کانهی و وودی هارلسون نقش آنها را ایفا می کنند با عناصری همچون داستانی دقیق و منسجم به همراه روایتی رمان گونه و پرابهام و تعلیق، توانسته نقطه اوج مجموعه تلویزیونی کارآگاه حقیقی را رقم بزند.

داستان اخلاقی شگفت انگیز سریال با نویسندگی عالی نیک پیزولاتو، کارگردانی فوق العاده کری جوجی فوکوناگا، طراحی صحنه فوق العاده ماتم زده و اندوهناک، روایتی جذاب با پرش های زمانی و بازی های عالی دست به دست هم دادند تا موفقیت فصل کارآگاه حقیقی نه در فصل های جدید بلکه در سریال های دیگر نیز به ندرت تکرار شود.

در فصل اول مجموعه تلویزیونی کارآگاه حقیقی می توانیم از ویژگی های زیادی برای موفقیت سریال نام ببریم، ولی نهایتا این نقش آفرینی متیو مک کانهی در نقش راست کول است که به برگ برنده سریال تبدیل می شود. بازی درخشان او با جنبه های مرموز و آن نیهیلیسم (پوچ گرایی) شبه سورئالیستی اش که دیالوگ های طولانی پیزولاتو را با مهارت هرچه تمام تر می خواند، ‌به این راحتی ها از ذهن بینندگان پاک نمی شود.

موفقیت تکرارنشدنی و شکوه عصر طلایی تلویزیون

در کنار هماهنگی عالی که بین دیالوگ نویسی های پیزولاتو و بازی درخشان مک کانهی، کارگردانی کری جوجی فوکوناگا، دلیل دیگری است که باعث شده تا پازل سریال کامل شود. غیبت او در فصل های بعدی ضربه مهلکی به سریال وارد کرد و باعث شد تا دیگر آن جذابیت فصل اول را در هیچکدام از فصل های بعدی شاهد نباشیم. نباید شروع جذاب سریال را از یاد ببریم.

سکانس ابتدایی با ترانه «دور از هر جاده» از هندسام فمیلی همراه است که واقعا یکی از بهترین شروع های تاریخ تلویزیون نیز به حساب می آید. اگرچه فصل های بعدی هیچ وقت نتوانستند آن شکوه فصل اول را تکرار کنند، کارآگاه حقیقی حتی با دو فصل متوسط بعدی خود هم یکی از بهترین سریال های تلویزیونی عصر طلایی تلویزیون است.

مطمئنا کارآگاه حقیقی اولین مجموعه آنتولوژی نبود که به تلویزیون آمد، چرا که قبلا سریال هایی همچون «داستان ترسناک آمریکایی (American Horror Story)»، «منطقه گرگ و میش (The Twilight Zone)»، قصه هایی از دخمه (Tales From The Crypt)» و «آلفرد هیچکاک تقدیم می کند (Alfred Hitchock Presents)» هم موفقیت های زیادی را به دست آورده بودند.

ولی این موفقیت خیره کننده کارآگاه حقیقی بود که تلویزیون را کاملا متحول کرد و به نویسندگان، کارگردانان و بازیگران اجازه داد استعدادهای خود را از پرده نقره ای به تلویزیون بیاورند و آثار تلویزیونی پر چالش و مهیج بسازند. موفقیت سریال کارآگاه حقیقی کاری کرد که تلویزیون دیگر هیچ وقت همچون سابق نباشد.

نظر منتقدان درباره سریال کارآگاه حقیقی

فصل اول سریال کارآگاه حقیقی با استقبال گسترده منتقدان تلویزیونی مواجه شد و حتی چندین منتقد از آن به عنوان بهترین درام سال یاد کردند. منتقدان روزنامه های «دیلی بیست»، «آتلانتیک» و «دیلی تلگراف» از سریال کارآگاه حقیقی به عنوان قوی ترین سریال سال های اخیر یاد کردند. تیم گودمن از نشریه «هالیوود ریپورتر» نیز گفت، بازیگری، دیالوگ و ارزش های تولید را بهترین ویژگی های سریال دانست.

ریچارد لاوسن نویسنده از «ونتی فر» نوشت: «حساسیت وسواس ‌گونه ‌ای که پیزولاتو و فوکوناگا در ساخت سریال داشتند باعث شده تا اثری مبهوت کننده در ژانری قدیمی خلق شود.» با وجود تمجیدهای بسیار، برخی منتقدان انتقاداتی از مجموعه تلویزیونی کارآگاه حقیقی داشتند. مایک هیل، روزنامه نگاری از «نیویورک تایمز» عقیده داشت که فیلمنامه سریال به راحتی «به دام ارجاعات دینی افتاده که نقش ستون فقرات روایت را نیز ایفا می کنند.»

کریس کابین از «مجله اسلنت» و هنک استیوور از «واشنگتن پست» نیز عنوان کردند که مجموعه تلویزیونی کارآگاه حقیقی در رسیدن به جاه طلبی های خود ناکام مانده است. اکثر منتقدان از بازی بازیگران اصلی سریال یعنی مک کانهی و هارلسون به شدت تمجید کردند. رابرت بیانکو از «یو اس تودی» در این مورد نوشت که این زوج توانستند فوق العاده ظاهر شوند و حتی گاهی «فراتر از انتظارات در عصر طلایی بازیگری در تلویزیون بروند.»

بیشتر بخوانید: معرفی و خلاصه بهترین مینی سریال های جهان در سال ۲۰۲۰

نقدهای آمیخته فصل دوم و سوم

فصل دوم مجموعه تلویزیونی کارآگاه حقیقی نقدهای آمیخته ای دریافت کرد. با این حال، منتقدان همچنان از بازی های بسیاری قوی کالین فارل، ریچل مک آدامز و تیلور کیچ، فیلمبرداری و سکانس های اکشن سریال ستایش کردند. این در حالی است که بسیاری از منتقدان احساس می کردند که فصل دوم از فصل قبلی ضعیف تر است.

بیشتر انتقادات به این فصل متوجه پیرنگ و دیالوگ های پیچیده آن بود. با این حال، دیوید هینکلی از روزنامه «نیویورک دیلی نیوز» به فصل دوم مجموعه تلویزیونی کارآگاه حقیقی نظر بسیار مثبتی داشت و نوشت: «این [فصل دوم] همان سریالی است که بینندگان را وامی دارد تا عبارتی همچون عصر طلایی تلویزیون را به کار ببرند» و «فصل دوم کارآگاه حقیقی مسیر دیگری را پیش گرفته تا فصل اول را تکرار نکند.»

هنک استیوور از نشریه «واشنگتن پست» نیز نقد مثبتی به این فصل داشت و در ستایش از آن نوشت: «هنوز در کارآگاه حقیقی ویژگی هایی مبهم و زیاده روی هایی داریم، اما سبک مسحورکننده ای داریم که هر چند کامل نیست،‌ ولی خوش ساخت است.» منتقدان تلویزیونی نظرات مثبت بیشتری به فصل سوم مجموعه تلویزیونی کارآگاه حقیقی داشتند و عنوان کردند که این فصل به مراتب از فصل دوم قوی تر است. اکثر منتقدان به بازی فوق العاده قوی ماهرشالا علی در نقش اصلی و فیلمنامه قوی آن اشاره داشتند.

سخن پایانی

کارآگاه حقیقی یک مجموعه تلویزیونی درام جنایی آمریکایی ساخته و نوشته نیک پیزولاتو است. پخش این درام جنایی از ۱۲ ژانویه ۲۰۱۴ از شبکه کابلی اچ بی او آغاز شد. مجموعه تلویزیونی کارآگاه حقیقی یک مجموعه آنتولوژی بود که در هر فصل روایتی مستقل با گروهی تازه از بازیگران، شخصیت های متفاوت و مکان های جدید را دنبال می کرد.

مجموعه تلویزیونی کارگاه حقیقی در سه فصل ساخته شد که به خصوص فصل اول آن با استقبال گسترده مخاطبان و منتقدان مواجه شد. این درام جنایی نامزد دریافت جوایز متعددی عمدتا در بخش های بازیگری، فیلمبرداری، نویسندگی و کارگردانی شد.

استقبال از فصل دوم کارآگاه حقیقی نیز بالا بود، با این حال این فصل نقدهای آمیخته ای از سوی منتقدان دریافت کرد. فصل سوم با وجود کاهش شمار بینندگان، بار دیگر توانست نظر مثبت منتقدان را جلب کند. آخرین فصل این درام جنایی در زمستان ۲۰۱۹ پخش شد. با این حال، همچنان زمزمه هایی از ساخت فصل چهارم آن به گوش می رسد، اما این شایعات هنوز رسما تأیید نشده است.

منابع: wikipedia، cinemablend