نگاهی به زندگی و مهم ترین آثار آنتوان چخوف

آنتوان چخوف یکی از پرآوازه ترین نویسندگان تاریخ است. این نویسنده بزرگ روس را استاد مسلم داستان کوتاه و از برجسته ترین نمایشنامه نویسان مدرن می دانند. آثار آنتون چخوف به بیش از ۱۰۰ زبان ترجمه شده اند و ده ها فیلم، سریال، تله فیلم و هزاران نمایش در سالن های تئاتر سراسر جهان از آثار او اقتباس شده اند. امروز در سرویس ادبیات و کتاب مجله کوروش درباره زندگینامه و آثار این نویسنده بزرگ روس نوشته ایم.

مختصری از زندگی آنتوان چخوف

آنتوان پاولوویچ چِخوف در سال ۱۸۶۰ در تاگانروگ، بندری در جنوب روسیه متولد شد. چخوف پسر یک مغازه دار و نوه یک رعیت (سِرف) بود. چخوف خود به تحصیلات عالی توجه زیادی داشت و تصمیم گرفت حرفه پزشکی را دنبال کند. اما خانواده چخوف در زمانی که او دانشجوی پزشکی در مسکو بود با مشکلات مالی زیادی دست به گریبان بودند. همین باعث شد تا چخوف دست به چاپ داستان های کوتاه خود بزند تا بتواند کمک ناچیزی به خانواده اش بکند. چخوف در طول زندگی کوتاه خود هیچ کدام از دو حرفه نویسندگی و پزشکی را کنار نگذاشت و هر دو را پا به پای هم پیش برد. به طوری که نقل قول طنزآمیزی از او به این مضمون در دست است: «طبابت همسر حقیقی و نویسندگی معشوقه ام است.»

داستان های کوتاه آنتون چخوف ابتدا در ماهنامه و هفته نامه های عمومی به چاپ می رسیدند. اما بعدا با شهرت چخوف، مجلات و نشریات معتبری دست به خریداری آثار چخوف زدند. چخوف تا سال ۱۸۸۸ دیگر به نویسنده ای مشهور در بین منتقدان ادبی تبدیل شده و محبوبیت او در بین خوانندگان نیز بی نظیر بود. چخوف در همان سال برای مجموعه داستان های کوتاه خود برنده «جایزه ادبی پوشکین» شد. بیشتر داستان های کوتاه چخوف بین سال های ۱۸۸۵ تا ۱۸۹۹ نوشته شدند. این دوره را خلاق ترین دوره هنری چخوف به عنوان نویسنده داستان های کوتاه دانسته اند.

بیشتر بخوانید: بهترین داستان های کوتاه چخوف 

شهرت و نمایش های آنتوان چخوف

آنتوان چخوف طی سال های آتی تا پایان عمر با نوشتن چندین نمایشنامه تاثیرگذار شهرت بیشتری را نیز در محافل ادبی و تئاتر روسیه به دست آورد. با این حال، همچنان منتقدان ادبی از نمایشنامه های چخوف همچون «دایی وانیا» و «باغ آلبالو» انتقاد می کردند. بسیاری از منتقدان نمایشنامه های چخوف از جمله لئو تولستوی، غول ادبیات روسیه، تئاترهای او را یک سطح پایین تر از داستان های کوتاهش می دانستند و معتقد بودند نمایشنامه های او آن تسلط بر فرم و زبان که شاخصه داستان هایش است را ندارند.

چخوف در داستان نویسی تحت تاثیر غول های ادبی مانند گی دو موپاسان، لئو تولستوی و ایوان تورگنیف بود، اما هیچ نویسنده دیگر از حیث تاثیرگذاری بر ادبیات داستانی قرن بیستم به پای او نمی رسد. مهارت خارق العاده چخوف در استفاده از نثری استادانه با نهایت ایجاز و پیراستگی، حساسیت وسواس گونه او نسبت به شخصیت ها، لحن، پیرنگ نویسندگان مختلفی از ادوارد مورگان فورستر تا ویرجینیا وولف را عمیقا تحت تأثیر قرار دادند.

بیشتر بخوانید: نگاهی به زندگی و آثار چارلز دیکنز

آنتوان چخوف پدر داستان نویسی مدرن

استفاده کاملا مناسب و به اندازه نویسنده از زبان، شگردهای طنزپردازی و بزرگنمایی جزئیات بی اهمیت زندگی چنان بود که تعریف داستان کوتاه را کاملا دستخوش تغییر کرد. آنتون چخوف از تکنیک خاصی برای پایان داستان هایش استفاده می کرد که به «پایان هیچ» شهرت دارند. در این شگرد چخوف داستان هایش را به جای نقطه اوج مرسوم تر با یک ضد اوج به پایان می رساند. ضد اوج همان بزنگاهی است که نویسنده رویه ای خلاف انتظار خوانندگان را پی می گیرد.

این تکنیک داستان های چخوف را واقعی تر و اکثر اوقات رقت انگیزتر می کردند. زیرا خوانندگان باید حدس می زدند در آینده چه اتفاقی قرار است بیفتد. با این حال، چخوف در کنار این شگرد ویژه اش از پایان بندی های غافلگیرکننده زیادی هم در آثار خود استفاده کرده تا انتظار خوانندگان را به هم بریزد. به این جهت، حتی خوانندگان همیشگی آثار چخوف هم نمی توانستند به راحتی پایان داستان های او را حدس بزنند. در نتیجه، حالا بیش از صد سال پس از چاپ آثارش، خوانندگان هنوز از تازگی و اصالت آثار چخوف شگفت زده می شوند. اگرچه نویسنده شخصیت هایش را با طنزی دلسوزانه به تصویر کشیده، اما هیچ وقت از عیب ها و خطاهای آنها چشم پوشی نکرده است.

داستان های چخوف را آثاری عمیقا انسانی دانسته اند که به تفصیل به جزئیات بی اهمیت و تلخ هایی مرارت بار زندگی پرداخته اند. دیوید مارگارشاک، نویسنده و زندگینامه نویس (که شرح حال برخی از بزرگان ادبیات روسیه را به رشته تحریر درآورد) می نویسد، هنگام خواندن آثار چخوف این تصور برای خواننده به وجود می آید که «خود زندگی را چون پرنده ای بالدار در داستان خود نگه داشته اید.» چخوف همچون بسیاری از شخصیت های داستان هایش زندگی غم انگیزی داشت.

زندگی تراژیک نویسنده بزرگ

دونالد ریفیلد نویسنده کتاب «آنتوان چخوف: یک زندگی» خاطر نشان می کند که نویسنده به دلیل مرگ زودهنگام برادر با استعدادش، نیکولای و از هم پاشیدن خانواده به خاطر این مصیبت و خودکشی بسیاری از دوستانش «همیشه در داستان های خود داغدار بود.» با این حال این رویدادهای غم انگیز به درک نویسنده از رنج های انسانی و آزادی فکری او عمق بیشتری دادند. ریفیلد با نگاهی به زندگی چخوف به این نتیجه می رسد که «اخلاق جسورانه او تا حدی ناشی از همین تجارب تلخ زندگی هستند.»

متأسفانه زندگی برای نویسنده پر مصیبت هیچ وقت آسان تر نشد. چخوف پس از ابتلا به بیماری مهلک سل تقریبا ناتوان شد و مدت ها در بستر ماند. او در سال ۱۸۹۸ شیوه زندگی کاملا شلوغ و فعال خود در مسکو را با آرامش زندگی در شهر ییلاقی یالتا عوض کرد. چخوف بیشتر سال های باقی عمر خود را در این اقامتگاه ساحلی به سر برد که محل رخداد یکی از مشهورترین رمان های کوتاه تاریخ «بانو با سگ ملوس» است. اگرچه آنتون چخوف در سال ۱۹۰۱ با بازیگر معروف تئاتر روسیه، اولگا کنیپر ازدواج کرد، اما به ندرت همسرش را می دید. نویسنده مشهور سرانجام در سال ۱۹۰۴ پس از اقامتی کوتاه در بادن‌ وایلر آلمان درگذشت.

پیکر چخوف با واگن های یخچال دار مخصوص حمل صدف به مسکو برده شد. واقعه ای که به شدت خاطر ماکسیم گورکی را آزرد. حتی تشییع جنازه چخوف هم آمیخته با طنز خاص نویسنده بود. هزاران نفری که برای شرکت در مراسم خاکسپاری او حاضر شده بودند تا مدت مدیدی پیکر ژنرال کلر که همان روز با قطار دیگری از منچوری (در چین کنونی) به مسکو رسیده بود را با مارش عزای نظامی دنبال کردند. اما بعدا متوجه اشتباه خود شدند. نهایتا چخوف در کنار پدرش در گورستان نووودویچی به خاک سپرده شد.

بهترین کتاب های آنتون چخوف

آنتون چخوف، نویسنده ای است که با داستان های کوتاه خود، تاثیر شگرفی بر نویسندگان بعد از خود برجای گذاشت. او نمایشنامه نویس پراستعدادی نیز بود و بسیاری او را یکی از سه چهره تأثیرگذار تئاتر مدرن می دانند. اما در کمال شگفتی، چخوف ابتدا تنها برای تأمین معاش خانواده تنگدست خود به نویسندگی روی آورد.

اما خیلی زود با استقبال گرمی که خوانندگان و منتقدان ادبی از آثار چخوف به عمل آوردند، جاه طلبی های او از تأمین معاش زندگی فراتر رفتند. به طوری که او را به سبب ابداعات و نوآوری های شگفت انگیزی که در داستان کوتاه پدید آورد، «پدر داستان کوتاه مدرن» لقب داده اند. امروز همچنان پس از نزدیک به ۱۲۰ سال از درگذشت چخوف، داستان های او همان طراوت و جذابیت خود را حفظ کرده اند و به همین سبب آنتون چخوف از جمله نویسندگان کلاسیکی است که نه تنها گرد کهنگی بر آثار او ننشسته، بلکه هنوز ستایشگران و خوانندگان فراوانی دارد. گواه این مدعا نیز چاپ فراوان آثار او به زبان های مختلف، اقتباس های سینمایی، تلویزیونی و به صحنه رفتن نمایشنامه های او است.

در همین حال، بسیاری از نظریه ها و ابداعات داستانی آنتون چخوف به عنوان مواد درسی در رشته های ادبیات داستانی و دوره های نویسندگی خلاق در سرتاسر دنیا تدریس می شوند. یکی از مشهورترین این نظریات به «تفنگ چخوف» مشهور است. چخوف در این نظریه خود که گواهی بر تأکید همیشگی او به کارکردهای درماتیک در اجزای داستان است، بیان می کند، نویسنده نمی تواند در فصل اول به تفنگی اشاره کند، مگر آنکه آن در فصل های آینده از آن تفنگ گلوله ای شلیک کند.

بیشتر بخوانید: مشهورترین و پرفروش ترین کتاب های هوراکی موراکامی

«بانو با سگ ملوس»

سال چاپ: ۱۸۸۹

تعداد صفحات: ۱۷۴ صفحه

ترجمه: عبدالحسین نوشین (انتخاب کاربران)

آنا، زن متأهلی دل شکسته ای است که در تعطیلات در شهر ییلاقی یالتا دیمیتری آشنا می شود. دیمیتری همچون آنا از زندگی زناشویی ملال آور خود دلزده است. این زوج که با زندگی پرمشقتی که پشت سر گذاشته اند، در میان بیچارگی های خود به هم پناه می برند. این رابطه عاشقانه برای آنا حکم کورسوی امیدی برای نجات از زندگی اسفبارش را دارد. اما این رابطه برای دیمیتری معنای دیگری دارد. برای او این رابطه انحراف ذهنی به موقعی از زندگی فاجعه بارش است. در حالی که آنا حس می کند عزت و احترام خود را از دست داده، دیمیتری چندان تاب تحمل دغدغه های معشوقه اش را ندارد و با بی تفاوتی به آنا پاسخ می دهد.

دیمیتری پس از تعطیلات برای همیشه از آنا جدا می شود و به زندگی که از آن فرار کرده بود بر می گردد. همینجاست که می فهمد چه چیزی را از دست داده و آنا را چقدر از صمیم قلب دوست می داشته است. «بانو و سگ ملوس» یکی از بهترین رمان های کوتاه (رمان کوتاه) اواخر قرن نوزدهم و یکی از بهترین کتاب های آنتون چخوف است. چخوف در خلال این اثر خود به خوبی بر نقش انکارناپذیر عشق به عنوان روشن‌ ترین و زیباترین رابطه انسانى تأکید کرده است.

«زندگی من» از بهترین کتاب های آنتوان چخوف

سال چاپ: ۱۸۹۶

تعداد صفحات: ۱۰۰ صفحه

ترجمه: احمد گلشیری (انتخاب کاربران)

آنتون چخوف را یکی از بزرگ ترین نویسندگان داستان کوتاه در تاریخ می دانند، اما چخوف در فُرم داستانی دیگری هم استاد چیره دستی بود و آن نیز رمان کوتاه بود. اما برخی از رمان های کوتاه او همچون «زندگی من»، هیچ وقت از زیر سایه شهرت آثار مشهورترش همچون بانو و سگ ملوس خارج نشدند. چخوف در زندگی من ماجراهای میسیل، جوان شورشی را روایت می کند. میسیل آنقدر از جامعه بورژوازی متنفر است که زندگی بسیار مرفه و روابط اجتماعی متعدد را کنار می گذارد و تصمیم می گیرد یک زندگی ساده کارگری را در پیش بگیرد. اما هر چه بیشتر می گذرد، متوجه می شویم که میسیل بیشتر در منجلاب تصمیم کُشنده ای که گرفته غرق می شود.

این داستان چخوف را به نوعی تفسیری بر اندیشه های فلسفی تولستوی دانسته اند که در آن عناصر زندگینامه ای چشمگیری همچون پیشینه خود نویسنده از شهری کوچک به چشم می خورد. لئو تولستوی در آن زمان با دیدگاه خود که آن را «آنارشیسم دینی» دانسته اند، زمینه ساز تغییرات اجتماعی گسترده ای در کشور شده بود. اوهم همچون سایر بزرگان نحله آنارشیسم، حکومت و طبقات حاکمه را بر نمی تافت. سوای ابعاد جامعه شناختی و عناصر زندگینامه ای، زندگی من تمام نقاط قوت آثار مشهورتر چخوف از شخصیت های جاندار و پویا، جزئیات مختصر اما گویا و البته مشاهدات روانشناسی درخشان نویسنده را در خود دارد. البته درونمایه اصلی کتاب که مبارزه جوانان برای حفظ آرمان گرایی یکی از مهیج ترین بخش های این کتاب جذاب چخوف است.

«اتاق شماره ۶» از پرفروش ترین آثار آنتون چخوف

سال چاپ:  ۱۸۹۲

تعداد صفحات: ۴۵ صفحه

ترجمه: آبتین گلکار (انتخاب کاربران)

آنتوان چخوف خود پزشک بود و به همین جهت، چندان با شرایط بیمارستان ها غریبه نبود. در «اتاق شماره ۶» که یکی از بهترین کتاب های آنتون چخوف است، آندری یفیمیچ راگین پزشکی است که به تازگی مشغول کار در یک بیمارستان شده است. او در همان روزهای اول متوجه وضع فاجعه بار بیماران بستری شده در بیمارستان روانی می شود. با این حال، او همچنان بر این باور است که از او کار چندانی برای تغییر شرایط بر نمی آید.

راگین در ادامه با یکی از بیماران اتاق ۶ به نام ایوان دمیتریچ گروموف که به نوعی از عاقل ترین افراد شهر بوده آشنا می شود. گروموف که قبلا کارمند دادگستری و دبیر فرمانداری بوده، از بی تفاوتی راگین و پذیرفتن شرایط حاکم بر نظام پزشکی به شدت انتقاد می کند. چخوف در اتاق شماره ۶ که یکی از مشهورترین داستان های کوتاه جهان به شمار می رود، با کنار هم گذاشتن بیماری رنج کشیده و پزشکی که اصلا درک درستی از زندگی عذاب آور بیمارش ندارد، به شیوه ای درخشان واقعیت های تلخ موجود در جامعه دیوان سالار روسیه قرن نوزدهم را نشان داده است.

«جزیره ساخالین» از آثار تحسین شده چخوف

سال چاپ: ۱۸۹۵

تعداد صفحات: ۴۳۲ صفحه

ترجمه: سروژ استپانیان (انتخاب کاربران)

«جزیره ساخالین»، یادداشت های سفر چخوف در طول سفر به یکی از دورافتاده ترین مناطق کشور روسیه، مستعمره کیفری ساخالین در شمال سیبری است. در گذشته، این جزیره وسیع محل تبعید هزاران نفر از مردم روسیه بود. چخوف با زبان بصری خارق العاده اش به واقعیت های هولناک پیرامونش در خلال سفر به ساخالین پرداخته است. چخوف با وصف وضع اسفبار جزیره ساخالین چنان کرده که گویی وارد یک «ماشین زمان» شده ایم و به اواخر قرن نوزدهم روسیه و یکی از عجیب ترین نواحی جهان پای گذاشته ایم. جزیره ساخالین پس از نزدیک به ۱۲۰ از نگارش همچنان اثری تکان دهنده و برانگیزاننده است.

«مرغ دریایی» شخصی ترین نمایشنامه آنتوان چخوف

سال چاپ: ۱۸۹۶

تعداد صفحات: ۱۱۲ صفحه

ترجمه: پرویز شهدی (انتخاب کاربران)

در «مرغ دریایی» که به نوعی شخصی ترین نمایشنامه آنتوان چخوف است، نویسنده جوانی به نام ترپلف به نینا دختر همسایه دلبسته می شود. نینا دختر خوش قلبی است که در آرزوی تئاتر و شهرت است. ترپلف نیز رؤیاهای ادبی دارد و می خواهد سبک هنری نوی را خلق کند. او نمایشنامه عجیبی می نویسد و به صحنه می برد. آرکادینا مادر ترپلف نیز هنرپیشه است، ولی او مغرور، مستبد و خودخواه است و نمایشنامه پسرش را به باد تمسخر می گیرد. اجرای نمایشنامه ترپلف نیمه کاره می ماند. با افسردگی ترپلف شکست های دیگر نیز آهسته از راه می رسد. او از دانشگاه اخراج می شود، بیکار می ماند و نهایتا نینا نیز او را ترک می کند.

مادر او به ویلای برادرش می رود و در آنجاست که تریگورین، نویسنده مشهور از راه می رسد و دل نینا به دست آورده و او را همراه خود به مسکو می برد. بعدا مشخص می شود که نینا برای تریگورین تنها حکم خوشی زودگذر را داشته و نویسنده خیلی زود از او سیر می شود و به سراغ دختر زیبا روی دیگری به نام آرکادینا می رود. ترپلف هم تصمیم می گیرد بعد از این بدبیاری ها دست به خودکشی بزند. چخوف در مرغ دریایی در همان حال که روایتگر داستانی ساده پر از ملالت های زندگی روزمره است، با جزئیات شگفت انگیز و لایه های پنهان آن، پیچیدگی های دلچسبی را به این نمایشنامه خواندنی خود افزوده است. نویسنده در مرغ دریایی به موضوعات جذابی همچون عشق یک طرفه، ناکامی‌، رهایی و خفقان آوری زندگی پرداخته است.

«باغ آلبالو» مشهورترین نمایشنامه آنتوان چخوف

سال چاپ: ۱۹۰۳

تعداد صفحات: ۶۴ صفحه

ترجمه: ناهید کاشیچی (انتخاب کاربران)

«باغ آلبالو» یکی از چهار نمایشنامه مشهور آنتوان چخوف است. او در این نمایشنامه زندگی خانواده اشرافی در آستانه ورشکستگی و اطرافیانشان را روایت کرده است. باغ آلبالو متعلق به مادام رانوسکی و خانواده اش است که مجبور شده اند به دلیل بدهی های خود آن را در رهن بانک بگذارند. هر چند فرصتی برای فروش و حراج باقی نمانده، مادام رانوسکی و خانواده اش چندان تلاشی برای جلوگیری از فروش باغ محبوب خود نمی کنند. نهایتا باغ به دهقان زاده تازه به دوران رسیده ای به نام لوپاخین فروخته می شود. لوپاخین می خواهد باغ را تکه تکه کرده و به منطقه ای مسکونی تبدیل کند و همین کار را نیز می کند. با افتادن پرده صحنه مملو از تنه درختان قطع مب شود.

آنتون چخوف در باغ آلبالو که در آن به خوبی حد وسط تئاتر پوچ گرا (ابزورد) و واقع گرا را گرفته، تصویر همه جانبه ای از زوال و تغییرات اجتماعی چشمگیر را پیش روی مخاطبانش گذاشته است. جالب آنکه وقتی برای اولین بار باغ آلبالو در سالن های تئاتر مسکو به روی صحنه آمد، آن را به عنوان یک اثر تراژدی معرفی می کردند. به همین جهت، کمتر کسی به جنبه های طنز آن توجه می کرد. هر چند در وهله اول باغ آلبالو یک نمایشنامه کمدی با بارقه هایی از تراژدی است. اما نه آن طنزی که سراسر خنده دار باشد و نه آن تراژدی که اشک تماشاگران را در بیاورد.

«دوئل» از بهترین کتاب های چخوف

سال چاپ: ۱۸۹۱

تعداد صفحات: ۱۶۶ صفحه

ترجمه: احمد گلشیری (انتخاب کاربران)

«دوئل»‌ یکی از بهترین کتاب های آنتوان چخوف است که نویسنده در آن به شیوه ای درخشان کشمکش ها و تضاد اعتقادی شخصیت ها را به تصویر کشیده است. در دوئل یک دانشمند جانورشناس، یک کارمند دولت و معشوقه اش، یک شماس و یک پزشک در نبردی عقلی و اخلاقی بی انتها به سر می برند. نبردی که در نهایت باعث به راه افتادن یک دوئل می شود. در دوئل، لائوسکی، یک جوان تنبل است که برای دولت کار می کند، او از معشوقه خود نادیژدا فیودوروونا دلزده شده است. فن کورن، جانورشناسی است که در همسایگی لائوسکی زندگی می کند. او کینه سختی از لائوسکی به دل دارد و نهایتا او را به دوئل فرا می خواند تا حسابش را با او یکبار برای همیشه صاف کند. چخوف با مشاهدات روانشناختی فوق العاده اش در این داستان، ماهیت چند وجهی آدم های داستانش را شرح داده است.

بیشتر بخوانید: معرفی بهترین رمان های عاشقانه خارجی

«بهترین داستان های کوتاه آنتوان چخوف»

سال چاپ: ۱۳۸۳

تعداد صفحات: ۵۸۴ صفحه

ترجمه: احمد گلشیری (انتخاب کاربران)

کتاب «بهترین داستان های کوتاه چخوف»، مجموعه ای از داستان های کوتاه نویسنده مشهور روس به انتخاب احمد گلشیری است. مترجم به نام ایرانی در این مجموعه ۳۴ داستان کوتاه را با حجم نسبتا کوتاهی (بین ۵ تا ۱۵ صفحه) جمع آوری کرده است. تمام داستان های این مجموعه هم در بین سال های ۱۸۸۴ تا ۱۹۰۳ یعنی اوج پختگی قلم چخوف نوشته شده اند.

«مجموعه آثار آنتون چخوف»

سال چاپ: ۱۳۷۵

تعداد صفحات: ۵۲۹۶ صفحه (دوره ۱۰ جلدی)

ترجمه: سروژ استپانیان و ناهید کاشی چی (انتخاب کاربران)

ترجمه های سروژ استپانیان از آثار چخوف به خصوص نمایشنامه هایش با توجه به شیفتگی مترجم نسبت به زبان و فرهنگ روسی آنچنان بی نقص و باظرافت بودند که بلافاصله مورد توجه اهل ادب قرار گرفتند. سروژ استپانیان که همواره شیفته چخوف بود ابتدا مجموعه پنج جلدی از داستان های کوتاه و همینطور سفرنامه «جزیره ساخالین» را منتشر کرد. سپس دو جلد دیگر نیز به این مجموعه افزوده شد تا نمایشنامه های نویسنده نیز در آن گنجانده شود.

اما پس از انتشار این هفت جلد بود که ناهید کاشی‌ چی، همسر استپانیان (که خود از مترجمان برجسته ادبیات روسی است) متوجه شد که نامه های چخوف نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. به خصوص که چخوف در نامه های خود به بسیاری از شگردهای داستان نویسی و همینطور جزئیات اجرای نمایشنامه هایش اشاره کرده بود. به این ترتیب، ناهید کاشی ‌چی مجموع نامه ها و مکاتبات چخوف (بالغ بر ۴ هزار و پانصد نامه به همسر، دوستان و آشنایان و حدود ۱۰ هزار یادداشت و مکاتبه با افراد متفرقه) را ترجمه کرد که تماما در قالب ۳ جلد دیگر به مجموعه آثار چخوف چاپ انتشارات توس افزوده شدند. متأسفانه این مجموعه کتاب مدت هاست تجدید چاپ نمی شود. با این حال، مدتی است نسخه الکترونیکی ۳ جلد پایانی این مجموعه که همان نامه های چخوف می شود در اختیار کاربران قرار گرفته است.

منبع: sparknotes، calvertjournal، wikipedia