آیا بیماران کلیوی میتوانند روزه بگیرند؟ روزه گرفتن بیماران کلیوی در ماه رمضان میتواند به سلامت آنها آسیب وارد کند. افرادی با مشکلات کلیه باید قبل از روزه گرفتن ابتدا با پزشک خود مشورت کنند و مطمئن شوند که انجام این کار به سلامت کلیهها آسیب وارد نمیکند. سپس میتوانند با در نظر گرفتن توصیههای پزشک و رعایت اصول و مصرف برخی مواد غذایی روزه بگیرند. اما مراقبت از کلیه در ایام روزهداری چطور انجام میشود؟ فرآیند روزهداری در بیماران کلیوی چه تفاوتی با سایر افراد دارد؟ در این مقاله از سرویس سلامت در مجله کوروش میتوانید با نکتههای روزهداری برای بیماران کلیوی طبق توصیههای پزشکی ماه رمضانی آشنا شوید. در انتهای مقاله به سوالات متداول در مورد بیماران کلیوی و روزهداری پاسخ خواهیم داد.
بیماران کلیوی و روزهداری
کلیهها از مهمترین اعضای حیاتی بدن هستند که به دفع مواد زائد از طریق ادرار کمک میکنند و در فرآیند خونسازی و ساخت ویتامین D نیز مشارکت دارند. زمانی که بدن با کم آبی مواجه شود، غلظت مواد زائد در بدن افزایش پیدا میکند و از همین رو رفع مواد زائد برای کسانی که به سنگ کلیه و مشکلات کلیه مبتلا هستند، به سختی انجام میشود.
به طور کلی روزه گرفتن بیماران کلیوی در ماه رمضان هیچگاه نباید بدون مشورت با پزشک انجام شود. به علاوه در صورتی که فرد مجاز به روزه گرفتن باشد، باید از یک رژیم غذایی سالم، متعادل و مفید پیروی کند تا در طول ماه رمضان بدن با مشکل مواجه نشود. برای مطالعه بیشتر درباره رژیم غذایی مناسب بیماران کلیوی روی لینک مطلب کلیک کنید.
آیا بیماران کلیوی میتوانند روزه بگیرند؟
رابطه بیماران کلیوی و روزهداری به شرایط بیمار بستگی دارد. بسیاری از افراد گمان میکنند که ابتلا به بیماریهای کلیوی مانع روزه گرفتن میشود، اما این موضوع به طور مستقیم به شرایط بیمار وابسته و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. در ادامه میتوانید با شرایط بیماران کلیوی و روزهداری آنها آشنا شوید.
سنگ کلیه و روزهداری
افرادی که کلیههای سنگساز دارند و کلیههای آنها هر ۶ ماه ۳ سنگ تولید میکند، باید آب بیشتری در طول روز استفاده کنند. مصرف مایعات میتواند به دفع سنگ و سنگریزهها در این افراد کمک کند و از همین رو چنین افرادی نباید روزه بگیرند.
اگر فردی با کاهش مصرف آب در روزهداری با مشکل مواجه نشود و احساس ضعف جسمانی نداشته باشد، میتواند هر چند روز یک بار در ماه رمضان روزه بگیرد. در غیر این صورت بهتر است چنین افرادی روزه نگیرند.
روزهداری و سوزش ادرار
سوزش ادرار میتواند به دلایل متفاوتی ایجاد شود، اما یکی از رایجترین دلایل سوزش ادرار در روزهداری، کبود شدید آب بدن است. از طرف دیگر مصرف مایعات و مواد غذایی با طبع گرم نیز میتواند موجب بروز این مشکل شود. اگر علائم فرد بعد از مصرف مایعات زیاد و سبزی و میوههای تازه برطرف نشد، باید از روزه گرفتن اجتناب کند.
در صورتی که سوزش ادرار ناشی از سنگهای ادراری، التهاب مثانه، عفونت و سنگ کلیه باشد، فرد مجاز به روزه گرفتن نیست و باید برای درمان اقدام کند. در مورد عفونت ادراری و روزه گرفتن نیز باید بدانید که کمبود مصرف آب در ماه رمضان میتواند علائم بیماری را تشدید کند، از همین رو این افراد نیز تا درمان کامل نباید روزه بگیرند.
نارسایی کلیه و روزهداری
شرایط بیماران کلیوی و روزهداری در ماه رمضان به خصوص برای افرادی که به نارسایی کلیه مبتلا هستند، کمی چالشبرانگیز است. افرادی که به نارسایی کلیه مبتلا هستند و کارکرد کلیههایشان کاهش پیدا میکند، به هیچ عنوان مجاز به روزه گرفتن نیستند.
در صورتی که کارکرد کلیههای بیماری بین ۳۰ تا ۶۰ درصد کاهش پیدا کرده و کمبود مایعات مشکل جدی برای فرد ایجاد نمیکند، بیمار میتواند با مشورت پزشک خود روزه بگیرد.
دیالیز و روزهداری
دیالیز یکی از روشهای درمان نارسایی کلیهها است که در مرحله قبل از پیوند کلیه انجام میشود. این بیماران باید کاملاً تحت نظر پزشک باشند و سر ساعتهای مشخص از دارو استفاده کنند. از همین رو بیماران دیالیزی به هیچ عنوان نباید روزه بگیرند.
دفع پروتئین و روزهداری
مشکل دیگری که برخی از بیماران کلیوی با آن روبرو میشوند، «دفع پروتئین» است. کلیه وظیفه تصفیه خون را برعهده دارد و این خون حاوی گلبولهای قرمز، سفید و پروتئین است. در برخی بیماران کلیوی پروتئین وارد ادرار میشود و مواد مفید از طریق ادرار دفع میشود.
معمولاً این مشکل به دلیل ابتلا به بیماریهای خود ایمنی و همچنین در اثر بیماریهای ویروسی و میکروبی ایجاد میشود. افرادی که دفع پروتئین پایینی دارند و بیشتر از ۶۰ درصد کلیهها سالم است میتوانند بعد از مشورت پزشک روزه بگیرند. اما افرادی که مقدار دفع پروتئین آنها زیاد است، مجاز به روزه گرفتن نیستند.
قولنج کلیوی و روزهداری
در افرادی که سنگ کلیه موجب انسداد کلیهها شده و به اصطلاح به «قولنج کلیه» مبتلا هستند، تا زمانی که سنگ به طور کامل دفع نشده باشد، نباید روزه بگیرند. در صورتی که فرد مشکل خاصی نداشته باشد، میتواند با اجازه از پزشک هر چند روز یک بار روزه بگیرد.
روزه و کلیه پلی کیستیک
«کلیه پلی کیستیک» یکی از بیماریهایی مربوط به کلیه است که در برخی از مواقع منجر به نارسایی کلیهها میشود. معمولاً پزشکان توصیه میکنند تا این افراد از میزان آب بیشتری استفاده کنند و از همین رو بهتر است چنین بیمارانی روزه نگیرند تا با مشکلات جدی مواجه نشوند.
اسید اوریک و روزهداری
کاهش مصرف آب در ماه رمضان میتوان میزان اسید اوریک را افزایش دهد و موجب بروز مشکلاتی جدی در افراد دارای اسید اوریک بالا شود. از همین رو افرادی که میزان اسید اوریک خونشان زیاد است، باید قبل از روزه گرفتن با پزشک مشورت کنند.
توصیههای تغذیهای روزهداری در بیماران کلیوی
آشنایی با شرایط بیماران کلیوی و روزهداری و همچنین رعایت نکات و توصیههای پزشکی در ماه رمضان میتواند به این بیماران کمک کند تا بدون مشکل و نگرانی روزه بگیرند. در واقع روزه گرفتن بیماران کلیوی در ماه رمضان باید با پیروی از یک رژیم غذایی خاص و رعایت نکاتی ضروری انجام شود.
در غیر این صورت این کار میتواند به سلامت بیماران کلیوی آسیبی جدی وارد کند. در ادامه میتوانید با مهمترین نکتههای روزهداری برای بیماران کلیوی آشنا شوید.
عدم مصرف مواد غذایی حاوی سدیم، پتاسیم و فسفر در ماه رمضان
اولین نکته در مورد بیماران کلیوی و روزهداری این است که افراد مبتلا به بیماریهای کلیوی باید در طول روز از مصرف مواد غذایی حاوی سدیم، پتاسیم و فسفر اجتناب کنند. سبزیجاتی مانند گوجه فرنگی، سیب زمینی، بامیه و سبزیجاتی با برگ سبز، میوههایی مثل موز، انبه، خرما، زردآلو، هلو و طالبی حاوی پتاسیم هستند.
لوبیا، نوشیدنیهای گازدار، آجیل و لبنیات سرشار از فسفر هستند این سبزیجات و خوراکیها نباید توسط افراد مبتلا به بیماریهای کلیوی استفاده شوند. این افراد باید از غذاهای کم نمک استفاده کنند، زیرا مصرف سدیم نیز برای سلامت کلیهها مضر است.
مصرف پروتئین در بیماران پیش دیالیز و دیالیزی
اگر فرد بیمار در مرحله پیش دیالیز قرار دارد و مجاز به روزه گرفتن باشد، باید برای وعده سحری و غذای افطار از غذاهای کم پروتئین استفاده کند. مصرف زیاد پروتئین در این افراد موجب فشار به کلیهها و افزایش «اوره» میشود. از طرف دیگر افرادی که دیالیز کردهاند برای جبران پروتئین از دست رفته باید از مواد پروتئینی بیشتری برای سحری و افطار استفاده کنند.
مصرف به اندازه آب در سحر و افطار
بیماران کلیوی باید تا زمانی که حجم ادرار نرمال است، قبل از دیالیز روزانه ۲ تا ۳ لیتر آب مصرف کنند؛ در غیر این صورت مصرف زیاد مایعات موجب احتباس آب در قلب و کلیهها میشود. بیماران همودیالیز باید روزانه بیشتر از ۱ لیتر آب بعد از افطار مصرف کنند تا از احتباس آب جلوگیری شود. بیماران دیالیزی نیز باید روزانه تا ۲ لیتر آب بنوشند.
کاهش مصرف غذاهای چرب و شیرین در بیماران کلیوی
بیماران کلیوی بیشتر از سایر افراد در معرض بیماریهای قلبی عروقی قرار دارند. از همین رو این افراد باید در مصرف غذاهای چرب و شیرین محتاط باشند و حتماً از غذاهای سالم و کم چرب استفاده کنند.
استفاده از میوههای آبدار برای مبتلایان به سنگ کلیه
روزه گرفتن بیماران کلیوی در ماه رمضان اگر با نظارت پزشک و رعایت اصول و مراقبتهای خاص انجام شود، مشکلی برای فرد ایجاد نخواهد کرد. افرادی که با سنگ کلیه دست و پنجه نرم میکنند، باید با مصرف سبزیجات مفید و آبدار میزان حجم ادرار را افزایش دهند. این افراد بهتر است برای سحری و افطار از هندوانه استفاده کنند. از خواص هندوانه این است که به دفع سنگ کلیه کمک زیادی میکند.
نکاتی مهم در مورد روزه گرفتن بیماران کلیوی در ماه رمضان
*روزهداری و سوزش ادرار در بیماران کلیوی ارتباط تنگاتنگی با هم دارد. در صورتی که فرد با روزه گرفتن با مشکل سوزش ادرار مواجه شد باید سریعاً به پزشک مراجعه کند.
*افراد مبتلا به بیماریهای کلیوی و سنگ کلیه فقط با اجازه پزشک مجاز به روزه گرفتن هستند.
*افراد مبتلا به بیماریهای کلیوی باید در مصرف پروتئینهای حیوانی محتاط باشند.
*مصرف شیرینیهای ماه رمضانی مثل زولبیا و بامیه برای بیماران کلیوی مناسب نیست.
*مبتلایان به بیماریهای کلیوی باید از پرخوری در ماه رمضان اجتناب کنند.
*افرادی که به بیماریهای کلیوی مبتلا هستند باید از میزان آب بیشتری در سحر و افطار استفاده کنند.
سوالات متداول
آیا افرادی که سنگ کلیه دارند، میتوانند روزه بگیرند؟
افرادی که کلیههای سنگساز دارند و کلیههای آنها هر ۶ ماه حدود ۳ سنگ تولید میکند، نباید در ماه رمضان روزه بگیرند. اما اگر میزان سنگسازی کلیهها کمتر است و روزه گرفتن مشکلی برای او ایجاد نمیکنید، فرد میتواند با مشورت پزشک روزه بگیرد.
آیا بیماران کلیوی میتوانند روزه بگیرند؟
رابطه بیماران کلیوی و روزهداری به شرایط بیمار بستگی دارد. در واقع هر فرد باید با در نظر گرفتن شرایط خود و مشورت با پزشک برای روزه گرفتن یا نگرفتن تصمیم بگیرد.